Możecie o nich nie usłyszeć ponownie

Reprezentując zespół rywalizujący w tak medialnej lidze, anonimowość jest raczej wykluczona. Dzięki bardzo szerokiemu przekazowi telewizyjnemu, nasze oczy są w stanie wyłapać najbardziej nieszczęśliwych graczy, dłubiących paznokcie na końcach ławek. Patty Mills stał się wyjątkiem potwierdzającym regułę. W trudniejszych dla siebie czasach, zaznaczał swoją obecność dzięki sztuczkom z ręcznikiem. Jedna z najfajniejszych rzeczy poprzedniego sezonu. Nie wszyscy mają w sobie tyle zaparcia, dlatego nie przyciągają uwagi, nawet trenera gorliwie szukającego alternatyw. Dopiero sytuacje skrajne stwarzają dla nich okazje, aby przed oczami kilku kamer skierowanych bezpośrednio na parkiet, zawiązać sznurek od spodenek i nerwowo rozglądać się po kolegach, nie do końca ufających w Twoje możliwości. W ramach pogłębiania wiedzy z kategorii „na wszelki wypadek”, warto scharakteryzować tę grupę przytaczając kilka nazwisk.

Toure Murry, SG, New York Knicks
Mike Woodson nie lubi wpadać w panikę, jest raczej trenerem, którego spokój albo staje się przyczyną jego zwolnienia, albo zapewnia najbardziej optymalne wyjście z kryzysowych sytuacji. W Nowym Jorku dzieją się jednak rzeczy wymagające radykalnych środków. Nie, Mike nie sięgnie po Toure Murry’ego w tej nieustającej walce o pozycje pomiędzy J.R. Smithem i Imanem Shumpertem, ale pierwszoroczniak z jakiegoś powodu nadal znajduje się w rotacji drużyny i rozegrał już 9 minut swojego koszykarskiego życia na parkietach NBA. Wychowanek Wichita State został pominięty w zeszłorocznym drafcie, ale w trakcie off-season 2013 podpisał z Knicks kontrakt na obóz przygotowawczy i pozostał w składzie. Poprzednie rozgrywki spędził z Rio Grande Valley Vipers notując w 43 meczach 8,3 punktu (46 FG%, 36 3PT%).