Jego decyzja o dołączeniu do Detroit Pistons była jednym z największych twistów jakże przebojowego off-season. Jerami Grant zdążył już wyjaśnić, że nie chodziło wyłącznie o kwestie sportowe i dużą rolę odegrał fakt, że o kierunku rozwoju zespołu decydują czarnoskórzy Dwane Casey oraz Troy Weaver. Spora uwaga skupiona wokół Granta – dzięki jego coraz lepszej postawie na parkiecie – sprawiła, że skrzydłowy stara się zaangażować w kwestie społeczne. Zanim jednak stanie się kolejnym liderem opinii musi utrwalić to, co do tej pory robił przede wszystkim na parkiecie.
Urodzony w Portland 26-latek uczęszczał do katolickiego liceum DeMatha w Maryland, gdzie mocno rozwinął poczucie wiary i przynależności do kościoła. Miał niezaprzeczalny talent do gry w koszykówkę i wychodząc ze szkoły średniej był jednym z najlepszych silnych skrzydłowych w kraju. W swoim drugim sezonie z Syracuse notował średnio 12,1 punktu, 6,8 zbiórki i czuł ze strony swojego otoczenia coraz większe naciski na to, by zrezygnować z ostatnich dwóch lat college’u. Trener Jim Boeheim był innego zdania, otwarcie krytykując decyzję o zgłoszeniu do draftu. Nazwisko zawodnika pojawiało się w mockach regularnie, miał konkretną szansę na to, by podpisać w NBA z drużyną, która zainwestuje w niego przede wszystkim czas. Coach twierdził mimo wszystko, że kolejny rok w lidze uniwersyteckiej pomógłby mu zbudować mocniejszą pozycję w oczach GM-ów. Kości jednak zostały rzucone.
Chcesz czytać dalej?
Poniżej znajdziesz trzy różne opcje abonamentu. Zdecyduj się na jedną z nich, a w zamian otrzymasz pełny dostęp do wszystkich artykułów na naszej stronie. To dzięki Twojej pomocy portal jest wolny od reklam, a my możemy 24 godziny na dobę dostarczać Ci najświeższych wieści z NBA.
Subskrybcja
Uzyskaj dostęp dopełnej treści artykułów.
Jeśli ktos mówi że chce grać pod konkretnym trenerem ze względu na jego kolor skóry to jest ok? Myślalem że powinniśmy patrzeć na ludzi “nie widząc” ich koloru skóry… Ciekawe jakby biały koszykarz powiedział że wybrał zespół taki a nie inny bo ma białego trenera… Coraz bardziej denerwuje mnie ten cyrk. Tak to jest jak prostym ludziom daje się miliony dolarów i wmawia że są wyjątkowi pod każdym względem, choć naprawdę w większości z nich wyjątkowe jest to, że wyrośli troszkę więksi i sprawniejsi niż inni. Chyba już mi się nie chce czytać o społecznej działalności tych wyjątkowych ludzi, bo mam wrażenie, że najchętniej wyeliminowaliby mnie ze swojego otoczenia ze względu na mój kolor skóry, skoro tak nie chcą być prowadzeni przez białych a może i żółtych trenerów. Wolę artykuły o ich grze…
Jeżeli ktoś chce grać z trenerem ze względu na kolor skóry to jest to przejaw rasizmu
To jest rasizm pozytywny
Ty nie możesz widzieć bo jesteś biały. On może widzieć. I może Cię o tym też niekulturalnie poinformować. Ale Tobie informować go nie wolno o tym bo będziesz rasistą :)
Rozwija się naprawdę pięknie a do tego super kumpel z szatni. Pozdrowienia z Kolorado! Trzymaj się w tym Detroit mordeczko!
Dzięki za ten tekst. Widziałem trzy całe mecze Tłoków w tym sezonie. Jerami tam idealnie pasuje, w ogóle dobrze mi się ogląda tych walczących Pistons, przegrywają po wyrównanych końcówkach, ale są gdzieś tam blisko. Trzymam za nich kciuki.