Nowojorskie impresje 739… czyli – spotkanie wiarusów spod Reggio

Zgromadziliśmy się przy wspólnym stole z najwierniejszymi z wiernych szyderców. Strażą Przyboczną Redakcji. Pretorianami. Komentatorami (30+, Airbobo, lanfaust, ely3), nieocenionym Redakcyjnym grafikiem hatamoto77, czytelnikami od zawsze (Sąsiadem i Ceballosem aka Ukryty Pierce i Kropą – 6 pkt.), Naczelnym Maćkiem, żeby na rozdzielczości 200 kkp na zacinającym się wifi w barze Champions emocjonować się tym, czy Melo swoim występem dobije na OIOM-ie B. Kinga. Nie dobił. Na wyraźną prośbę rodziny Bernarda. Taki akt łaski. Bo przecież mógł. To było dla nas oczywiste.

Atmosfera była przez to podniosła. Uroczysta. Piwo piliśmy łyżeczką. A nachosy podawaliśmy sobie szczypczykami. Czuliśmy, że tak właśnie trzeba. Mecz był przez to gdzieś obok, bo szklanki przysłaniały i tak niewyraźny obraz, a panie z obsługi w pewnym momencie zaczęły wyganiać nas mopem i nerwowo chrząkać. Walka o miejsca siedzące była do końca. Na szczęście nie było strat w ludziach i sprzęcie.

Rzepka zostałeś zgodnie okrzyknięty Brakującym Ogniwem.

Panowie, dzięki za wspólne chwile. Wzruszenia i wspomnienia. Musimy znowu coś zrobić na ciepło.

Nick „Zagłada Dinozaurów” Young (istnieje teoria, że kiedy dwa neurony w jego głowie się zderzą nastąpi koniec ludzkości jaki znamy. Na razie ryzyko wydaje się być odległe bo lekarze zdiagnozowali tylko jeden, choć istnieje spór, czy to nie jest przypadkiem ikra) nie zapalił (chyba, że po meczy z JR-em).

J. Meeks dawał jakieś nadzieje na coś wielkiego, ale ostatecznie sklęsł jak pęcherz moczowy po wizycie w toalecie. Manny Harris był Money i nie bardzo wiadomo dlaczego ktoś uznał, że należy go zdeponować w banku skoro jego kapitał tak dobrze pracował w 4Q. R. Kelly, który wygląda jak młodszy brat H. Turkoglu przeżył wczoraj swoje pierwsze trudne doświadczenia z dorosłością.

K. Bryant miał wczoraj koszulkę, która wyglądała jakby przed meczem miał randkę z Shelobą.

Mamba zadeklarowała, że byłaby gotowa udzielić cennych rad Melo głównie w zakresie nakładania filtra przeciwsłonecznego i nawożenia palm ptasim guanem. I w ogóle był kokieteryjny, gratulujący i zalotny i widziałby go… etc.

Już zaczynają się pląsy i umizgi do Panny Młodej. Nie mogę się doczekać kiedy w tany puści się Mike Dunleavy i Kirk Hinrich.

Biedny Pan Pringles przegryzł tylko chipsa w nienawistnym cieniu swoich wąsów. Bardzo się postarzał. To jego ostatnie spotkania na ławce trenerskiej w NBA.

———

Jeszcze o Rekordzie.

Spike Lee chyba zostanie oficjalnie uznany za proroka (Amare ma uruchomić swoje kontakty) a jego twórczość oficjalnie dołączona do Tory w postaci CD.

Pamiętacie tę reklamówkę o tym, jak Spike jedzie związany pasami przez Dolana w Multipli i opowiada o tym jak oglądał mecz Bernarda Kinga z NJN na 60 pkt. i podpierał dach? (W. Allen nie dał się związać i teraz ogląda NYK w radiu). Pamiętacie jaka jest końcówka?

“You never know who is going to wear a crown next”? I potem najazd na płachtę rozwieszoną na bloku na Ursynowie, na której widnieje twarz Anthony’ego po liftingu?

Ależ to ma teraz wydźwięk, co? Ależ to się broni? Ależ on to przepowiedział. Ten nasz Czarny Nostradamus w pomarańczowej puchówce.

Biorąc, pod uwagę, że wtedy League Pass był w ostatnim tygodniu za darmo zaczynam mieć wrażenie, że to było wszystko ustawka… Terrence Ross, M. Thorton. M. Teletovic, powrót Rondo.

Zobaczmy, która kulka w drafcie przypadnie CHA.

Nie wiem czy zwróciliście uwagę, że z przerywników meczowych wypadła ostatnio reklamówka z Melo o tym, że gra w NYC z uwagi na ciśnienie odbywa się na kolanach. Nie wiem czy, to jest zabieg celowy> Badam to. Ciekawe, czy po Rekordzie spocik wróci. Człowiek, który pokonał ciśnienie. Człowiek bezdętkowy. Człowiek grawitacja. Człowiek, który przeskoczył F. Baumgartnera.

——–

Tom „2222” Gola nie żyje. Kiedyś coś napisałem, więc jakoś tak chwila zadumy nad rodakiem.