Weekendówka: Joe z Brooklynu

Kiedy w 2016 roku Joe Harris przyjechał na Brooklyn mógł już pochwalić się grą u boku LeBrona Jamesa i kilkoma minutami spędzonymi na parkiecie w wielkim finale. W tamtym momencie istniało jednak duże ryzyko, że te wspomnienia pozostaną największymi highlightami jego kariery. Dopiero co wyleczył operowaną stopę, od pół roku był poza ligą i jego przyszłość w NBA stała pod dużym znakiem zapytania. Brooklyn Nets dali mu szansę, ale minimalny kontrakt jaki podpisał, był gwarantowany tylko w pierwszym roku.

Nets musieli w tamtym czasie głęboko przeszukiwać rynek w poszukiwaniu perspektywicznych zawodników. Graczy, którzy dotychczas nie odnaleźli swojego miejsca w lidze, a mogliby przydać się do przebudowy drużyny. To był dla nich jedyny sposób, żeby zdobyć jakieś młode talenty, bo przecież byli pozbawieni picków, a mocne podbijanie cen zastrzeżonymi wolnych agentów nie przyniosło efektów. Dlatego sprawdzili takich graczy jak wybrany trzy lata wcześniej z jedynką Anthony Bennett, pominięty w drafcie Yogi Ferrell czy próbujący rzucać za trzy center Justin Hamilton. Bennett tylko potwierdził, że jest bustem i swoje ostatnie mecze w NBA rozegrał właśnie w tamtym sezonie. Yogi został zwolniony w grudniu i chwilę później stał się objawieniem w Dallas. Hamilton trochę pograł, a potem jego kontrakt przydał się do transferu. Ale między tymi kilkoma niewypałami, udało mi się też trafić perełkę, bo zatrudnili również Harrisa.