Gra Draftowa: San Antonio smallball z Voochem w środku

PIERWSZA RUNDA
DRUGA RUNDA
TRZECIA RUNDA
CZWARTA RUNDA

KOLEJNOŚĆ PIĄTEJ RUNDY

121. Team Gostyń
(Iverson 00/01, Tatum 19/29, Aldridge 13/14, Hibbert 13/14): Derek Fisher 2008/09
122. Czarny Humor
(Doncić 19/20, Noah 13/14, Booker 18/19, J.Brown 19/20): Shareef Abdur-Rahim 1997/98

123. Plastusie (Ginobili 04/05, Parker 06/07, G.Wallace 09/10, L.Deng 10/11): Nikola Vucević 2018/19

Przy okazji poprzedniego, 94-ego wyboru, pokusiłem się o stwierdzenie, że istotniejszy był dla mnie poprzedni (87) i będzie również kolejny (czyli ten – 123). Nie było to bezpodstawne. Wybierając w czwartej rundzie zrobiłem szybką analizę dotychczasowych składów, dostępnych zawodników i jedno w czym się upewniłem to… wybór centra zostawiam na ostatnią rundę. Co prawda dostępność centrów w porównaniu z trójkami lub czwórkami była znacznie mniejsza , lecz z drużyn wybierających na przestrzeni ponad 30 picków, tylko 3-4 stanowiły potencjalną konkurencję w tym względzie.

No i udało się. Na liście miałem dwa główne, mocne nazwiska + kilka rezerwowych i jak się finalnie okazało, jedynie wybierający młodszego Sabonisa sprzątnęli mi z tej drugiej listy jedno nazwisko. Moje podstawowe i wydaje mi się, że naprawdę dobre opcje, pozostały otwarte. I tu pojawił się mały problem… Nie będę ukrywał, że myślałem mocno o wyborze Jusufa Nurkića i szczerze napiszę, że pewnie ten wybór byłby bardziej „medialny” i być może lepiej oceniany w tej zabawie ale… No właśnie, zawsze jest jakieś ale. Nie mogę wybrać wbrew sobie, a po głębszym zastanowieniu się i przyjrzeniu obu graczom, wybieram tego mniej popularnego i chyba bardziej underrated w koszykarskim środowisku. Plastusie chcąc stworzyć możliwie najlepiej współpracującą drużynę na tym ciężkim froncie, wybierają urodzonego w Morges ale reprezentującego Czarnogórę, Nikolę Vucevića z sezonu 2018/19.

Vucević znany jest fanom koszykówki ze swoich możliwości ofensywnych ale szalką, która ostatecznie przeważyła na tym wyborze była defensywa i trójki. Zaskakujące? Niekoniecznie, jeżeli przyjrzymy się Nikoli trochę bliżej. Oczywiście w powyższym sezonie – i to też jest kluczowa kwestia.

W sezonie regularnym Vucević był jednym z bardziej produktywnych zawodników w całej lidze. Posługując się statystykami per 100 Poss: 32,5pts / 18,7trb / 6,0ast / 1,7blk / 1,6stl wygląda naprawdę dobrze. Szczególnie jak na wybór w 5 rundzie. Do tego, co już niektórych może zaskoczyć, ORtg 115 i DRtg 103. Wszystko to zaowocowało pierwszym w jego karierze wyborem do All Star Game i tym samym próbą przebicia się z małego rynku w Orlando, do świadomości przeciętnego kibica NBA w różnych zakątkach świata.

Ale to nie wszystko. Vooch w omawianym sezonie zajął 5 miejsce w głosowaniu na Most Improved Player i biorąc pod uwagę statystyki z poprzednich sezonów, trochę to może dziwić. Nie dziwi jednak, jeżeli przyjrzymy się bliżej dwóm (kluczowym dla mojego wyboru) aspektom jego gry. Defensywa i trójki.

Oczywiście Vucević nie jest i pewnie nigdy już nie będzie, elitarnym obrońcą obręczy. Ale też nie tego szukałem. Szukałem gracza umiejącego ustawiać się w obronie, odnajdującego się doskonale w schematach defensywnych i na tyle mobilnego, żeby nie stanowić dziury po tej stronie parkiety w dzisiejszej, szybkiej koszykówce. Mocno zmobilizowany w swoim kontraktowym sezonie, Vucević znalazł się na 6 (!) pozycji w całej lidze w Defensive Win Shares, 8 (!) pozycji w Defensive Rating oraz 17 w Defensive Box Plus/Minus. To są statystyki, którę z pewnością zrobiły wrażenie i wpłynęły na odbiór tego zawodnika przez resztę ligi.

Co w takim razie z wyżej wymienionymi trójkami? Tutaj także sprawa jest dosyć prosta. Nie szukałem przecież super strzelca ale zawodnika, który pozwoli, w razie potrzeby, rozciągnąć atak poza linie trzech punktów i tym samym wyciągnąć z pod kosza dużych, często świetnych ale nie tak bardzo mobilnych, centrów z innych drużyn. Nikola zaliczył znaczny progres w tym elemencie gry notując 36,4% przy 4,5 oddanych rzutach per 100 Poss.

To tyle jeżeli chodzi o statystyki Vucevića, które mogą zaskoczyć kibiców nie oglądających na co dzień meczów Orlando Magic. Ale przypomnę krótko kilka liczb z których powinien być lepiej znany: 54,9 – 2P%; 78,9 – FT% i biorąc do tego wcześniej omówione trójki, naprawdę dobre 54,9% eFG. Dobra skuteczność rzutowa, rozwój trójek oraz solidne fundamenty, które powodowały, że mógł bardzo efektywnie wykorzystywać swoje wysokie umiejętności gry w post (jak na dzisiejszą NBA), musiały mieć wpływ na kolejne zaawansowane statystyki: Box Plus/Minus (9 miejsce w lidze), PER (także 9) oraz przede wszystkim, cenione w moim teamie Win Shares (10 miejsce).

Zrobiło się statystycznie-nudno ale to chyba dlatego, że Vooch jest jednak trochę niedocenianym graczem i ciężko inaczej pokazać jego duży wpływ na funkcjonowanie całej piątki. A będzie on znaczny, bo nie wybierałem zadaniowca. Spora ilość asyst, jak na centra, będzie bardzo istotna w moim zrównoważonym ataku, który chciałbym, żeby w idealnej formie, wyglądał jak Spurs 2013/14. Nikola będzie umiał rzucić outlet-pass do moich bardzo szybkich zawodników, oddać piłkę błyskawicznym podaniem do ścinającego G.Wallace’a, Manu czy Parkera lub odegrać na obwód do na przykład Luola Denga. Nie bez znaczenia będzie jego mobilność – posiadając Parkera i Ginobiliego możliwości gry pick and roll/pop pozostają nieograniczone. A kiedy trzeba będzie ciężar zdobywania punktów wziąć na siebie, będzie mógł to spokojnie zrobić – według potrzeb korzystając z gry w post, półdystansu lub rzutów za 3 czy też wymienionego wyżej pick and rolla.

Reasumując – tworząc swoją drużynę Plastusie postawiły na zespołowość, ruch piłki, szybkość, wszechstronność i uniwersalność zawodników, dyscyplinę w obronie i możliwości zmiany krycia na wielu pozycjach. Duncana wybrać w 5 rundzie już nie mieliśmy szans ;) ale zrobiliśmy co się da, żeby nasz center pasował do naszego konceptu i możliwości gry.

Wybieraliśmy często graczy trochę z cienia, inteligentnych na boisku ale nie zawsze w pełni docenionych. Za to zawsze w wybranym sezonie bardzo efektywnych i pasując do konceptu. Nazwiska naszych graczy, na pierwszy rzut oka, nie będą „ wyskakiwać z ekranu” ale po przyjrzeniu się bliżej…

· Mamy 4 All Starów (+ Denga który został nim w kolejnym sezonie, grając bardzo podobnie)

· USG% naszych zawodników wacha się między 20,3 – 28.

· Win Shares pozycjonuje ich na miejscach 6, 10, 13, 18 i 20 (!) w całej lidze, w wybranych sezonach

· Mamy dwóch elitarnych obrońców na najgroźniejsze naszym zdaniem pozycje, którzy przewodzili defensywom nr 1 w NBA (polecam również zagłębić się w te ich sezony)

· Defensive Win Shares 4 z 5 moich zawodników plasuje ich na 2, 4, 6 i 16 miejscu w lidze.

· Ofensive Win Shares natomiast na 19, 22, 23, 30 miejscu – nie elitarnie ale bardzo równomiernie

· eFG% całej piątki mieści się w widełkach 51,0 – 54,9%

· 3P% w przedziale 34,5 – 39,5%

· Polecam sprawdzić ORtg i DRtg każdego. Najgorsze to 111-102 a najlepsze 117-98.

To tylko kilka przykładów obrazujących pozycje każdego z moich zawodników na tle reszty ligi. Zagłębiając się w poszczególnych graczy jest tego oczywiście sporo więcej.

Zdajemy sobie sprawę, że patrząc po raz pierwszy na te nazwiska, nie zrobisz „wow”. Nie jest to tego typu drużyna i nie Ci ludzie. To zespół. Dobrze naoliwiona maszyna. Jeżeli chcesz w Nas uwierzyć, musisz się trochę zaangażować i przeczytać dlaczego każdy z nich został wybrany. A wtedy jest na to szans…