Flesz: Raptors idą po nr 1 na Wschodzie, Phoenix Suns tankują absolutnym jednorożcem trójek

James Harden pielęgniarzy obite kolano, ale Chris Paul przypomina, że mimo opuszczonych meczów jest silną kandydaturą do kolejnego All-Star i All-NBA, więc Houston Rockets wrócili i przeszli się ostatniej nocy w czwartej kwarcie po Utah Jazz.

“The 21-point margin of victory for the Rockets is the largest in the shot-clock era for a team that trailed by at least 5 points after 3 quarters”

Ten team jest orzechy. To już 20 zwycięstw w 21 ostatnich meczach od 30 października. To 14 z kolei. Kiedy to piszę Golden State Warriors prowadzą w dogrywce z Los Angeles Lakers i zmierzają po 9 z rzędu, grając bez Stephena Curry’ego i Draymonda Greena. Szkoda, że to właśnie tych dwóch drużyn nie zobaczymy w świątecznym meczu 25 grudnia. Ale jeśli alternatywą jest LeBron James LeBronów Jamesów?

0) Dziś Palma i wydaje mi się, że też świąteczna Przerwa (po 14), którą nagraliśmy w sobotę. Jutro Palma, w czwartek Pikle, potem święta i możemy usłyszeć się dopiero po Nowym Roku.

1) “Larry Nance! Look at Larry Nance! Throw that baby down”

2) Jedna rzecz, która dzieje się od trzech lat: Kyle Lowry albo puchnie ze zmęczenia, gra gorzej i/albo w drugiej części sezonu jest kontuzjowany. Potem w play-offach gra jak 23-letni prospekt, czyli jest nieregularny tak jak to czy w autobusie komunikacji miejskiej jest automat na bilon czy na kartę. (20-8) Toronto Raptors są najlepszą drużyną NBA w domu, a nowa piątka Raptors z OG Anunoby’m ma w ostatnich 10 meczach nr 1 net-rating wśród starterów. Ławka już nie spisuje się tak dobrze, jak na początku sezonu, dlatego, że Anunoby został przesunięty do piątki, a po szczęśliwej kontuzji barku (szczęśliwej bo groziło mu 6 miesięcy przerwy, a skończyło się na sześciu tygodniach) wrócił bardzo dobry na początku sezonu Delon Wright. Przez to Lowry nie będzie musiał grać teraz z ławką rezerwowych i Dwane Casey będzie miał okazję nie grać nim tak dużo, jak w poprzednich latach. Mówi się o minutach “Króla”, które potem są bez znaczenia w play-offach, nie mówi o minutach Lowry’ego, które to znaczenie mają. Tylko jeden raz w tym sezonie Lowry dobił do 40 (33.0 na mecz), podczas gdy zrobił to siedem razy od października do końca grudnia 2016 roku (37.4 na mecz w 2016/17).

3) Raptors o pół kółka liderują Wschodowi w plus/minus (+8.5; Boston +5.3, Cleveland +4.0), rozegrali najmniej meczów u siebie w całej NBA (11-1). Całe poprzednie zdanie to obietnica jeszcze lepszych czasów. Czy Raptors mogą wygrać sezon regularny w Konferencji Wschodniej?

4) Pamiętasz, gdy pracował latem jak maniak i aż musiał w social-media chwalić się tym co robi? Można go jechać nawet i za to, bo przecież jest coś w nagrywaniu płyty i nie piśnięciu ani słowa. Ma to charakter niespodzianki. No ale jeśli wszyscy wiemy, co Król robi? To jest najlepsza wersja LeBrona Jamesa w jego karierze. Poprawił rzut i stał się najlepszym graczem NBA w crunchtime. To jest jego 15. sezon gry w lidze. To sezon, w którym Michael Jeffrey Jordan miał 39 lat i grał w Wizards swój ostatni rok.

15. sezon w karierze:

LEBRON
57/40, 27.8 PKT, 8.5 ZB, 9.3 AS, 1.4 PRZ, 1.1 BLK

KOBE
45/32, 25.3 PKT, 5.1 ZB, 4.7 AS, 1.2 PRZ, 0.1 BLK

JORDAN
45/29, 20.0 PKT, 6.1 ZB, 3.8 AS, 1.5 PRZ, 0.5 BLK

5) W sobotni wieczór z Portland Nicolas Batum złapał ogień, a że było to wciąż jak oglądanie oświetlonych, rumuńskich jaskiń pełnych bohaterów “Zejścia”, to już inna rzecz. Kiedy już zmumifikują Batuma jestem całkiem pewien, że będzie grał z ławki w 2124 roku dla Nowych Wrót Mars. Póki co, jest głównym powodem, dla którego Hornets (s)są tam gdzie (s)są – 39% FG, 27% 3PT (buu!), 10.5 PKT, 4.5 ZB, 4.7 AST, 0.9 PRZ. Objuczony urazami, poobijany w sobotę prawie wyrzucił sobie miednicę ze szkieletu samym składaniem się do rzutu za trzy. Bez jumpera. Zawsze pudłował strasznie, ale ze świecą szukać meczów, w których trafia strasznie. Zarabia 22.4 mln dolarów w tym sezonie, dostanie 24.0 w 2018/19, otrzyma 25.6 mln dolarów w 2019/20 i uwaga – ma opcję na sezon 2020/21 wartą 27.1 mln dolarów. A jest wart może połowę tych pieniędzy. Jak nie mniej. Rich Cho musi odejść.

6) W Charlotte Hornets już ostatni w tym sezonie dzwonek. Dwight gra dobrze na poziomie trzech alei od nominacji do All-Star (jego obrona zleciała w ostatnich latach na łeb na szyję), Kemba Walker gra z urazami barku i nadgarstka, Batum z trzema, a zastępujący Steve’a Clifforda wstydliwy Stephen Silas skrócił rotację do 8-9 nazwisk. Dowiedzieli się o tym bezpośrednio od niego Dwayne Bacon i oczywiście, że Malik Monk. Stawką jest jak mniemam pierścień.

7) Oto ciekawa zagrywka Oklahoma City Thunder, którzy wygrali 6 z 9 ostatnich meczów, grana dla Alexa Abrinesa i dla Paula George’a:

Przez 2 poprzednie sekundy – popatrz do góry raz jeszcze – Abrines usiłował tak przepchnąć i naprowadzić Kembę, żeby ten przeszkodził Dwightowi przesunąć się do penetracji Westbrooka po pick-and-rollu z Adamsem.

Oto jaki był efekt tych warcabów:

Ale zmiana krycia nie jest tutaj czymś o czym się myśli. W pierwszej kolejności to pick-and-roll Westbrook/Adams, ich pick-and-roll, zagrożenie nie byle jakie, jeśli nie ma na parkiecie Andre Robersona, którego można nie kryć (JJ Redick robił to w trzydogrywkowym meczu w Philly chamsko jak każdy).

Patrick Patterson wciąż jest cieniem gracza sprzed dwóch lat, ale w ostatnich dwóch tygodniach miał trzy-cztery mecze, w których wyglądał żwawo i trafiał swoje rzuty. Thunder potrzebują nagle jak diabli odzyskania przez niego pewności siebie, rzutów za trzy i wprawiania piłki w ruch.

8) A oto jest ta sama zagrywka przeciwko Dwightowi zagrana w kolejnym meczu Hornets:

Jeżeli profesjonalnie robisz skauting, obejrzyj 2-3 poprzednie mecze rywala i ukradnij zagrywki, z którymi miał problemy. Nie chodzi tylko o koszykówkę.

9) Możemy debatować o tym kto jest najlepszym 6th Manem w tym sezonie, ale w tej rzeczywistości tych rzeczywistości, czyli w tym co oglądasz i co widzisz na boisku, nie w statystykach, są nimi LeBron James i Chris Paul. I nie powinno być tutaj żadnej dyskusji. James ciągnie rezerwowe line-upy Cavaliers razem z Wade’m. Trio James-Korver-Wade jest +164 w 258 minut (nr 1 Net-Rating NBA dla minimum 250 minut), trio James-Korver-Jeff Green +124 w 276 minut. W Houston za to Chris Paul, który grał o połowę mniej meczów, jest +98 w 146 minut gry z Trevorem Arizą i Ericem Gordonem, +77 w 74 minuty z Moute i Tuckerem.

10) Jeżeli Twój zespół grał będzie przeciwko Cavs czy Rockets i jeden z Twoich dwóch najlepszych – zwłaszcza ofensywnie – graczy nie będzie na boisku, kiedy James i Paul grają z ławkami, możesz wystosować petycję o zmianę trenera. To nie są rezerwowe piątki. To są piątki, od których zaczynałyby kluby walczące o przewagę parkietu w I rundzie play-offów.

11) Zwłaszcza line-up Houston Paul, Gordon, Ariza, Anderson i Clint Capela, który najczęściej tak zaczyna drugie kwarty… Zawsze, kiedy widzę tą piątkę w pierwszej połowie – ta od serii 25-0 w środę na Hornets – mam ochotę się śmiać, bo jest to najzwyczajniej niesprawiedliwe. Jest to praktycznie pierwsza piątka teamu, który w zeszłym sezonie wygrał 56 meczów, przy czym na boisku jest dodatkowo Eric Gordon. Ten zestaw dopiero raczkuje, bo raz centrem jest Capela, raz Tucker, raz Nene i ma jeszcze sporo do zrobienia w ataku i zrobi to (94.9 punktów na 100 posiadań z Capelą), ale nikt przeciwko nim nie rzuca (65.2 punktów na 100 posiadań z Capelą oddaje). 68.5 punktów na 100 posiadań oddaje, kiedy z kolei na boisku jest Nene. Oglądanie jak gorszy talent rezerwowych ściera się z tym co przedstawia na początku drugiej kwarty Houston, to jeden z najlepszych obecnie żartów w LeaguePassie. Zaraz drugi. Drugi jest jeszcze lepszy!

12) Pelicans i Nuggets to nie są drużyny Twojego ojca. Obie w uproszczeniu grają każde posiadanie przez wysokich ustawionych w high-post. I czasem to high-post jest bardzo, bardzo high. Nuggets używają tych wysokich, żeby ruszyć swój atak – Jamal Murray oddaje piłkę, zbiega i wraca po piłkę, a Pelicans by od razu wymuszać podwojenia i nagiąć obronę do tego, żeby pokazała jak będzie dane rzeczy robione przez Boogie’ego i Davisa bronić – taki Jrue Holiday zrobił się nagle tak dobry w ścinaniu w puste przestrzenie, że mógłby z powodzeniem grać w Warriors. Podobnie jak oni, Nikola Jokić nie wychowywał się na takich graczach, jakimi on i Boogie w dzisiejszych czasach są. Ludzi takich jak Divac nie było dużo. Zresztą Divac w Sacramento był już starty. Nie byli to zresztą centrzy dominujący grę, bo ci dominowali ją przecież inaczej jak Shaq czy Yao. To są dla całej tej szerokiej grupy kozłujących i rzucających centrów czasy absolutnie pionierskie. Pamiętasz, gdy Boogie był Baby-Shaqiem? Dziś jest prawie Barkley’em.

13) Troy Daniels i Isaiah Canaan grali przed trzema laty razem kilkanaście meczów w Rio Grande Valley Vipers, filialnym klubie Houston Rockets, w którym jawnie przeprowadzano to co jawnie nazywano “eksperymentem” i klubie który w sezonie 2013/14 zmienił koszykówkę. Trzej najlepsi gracze tamtego zespołu to byli właśnie Canaan, Daniels i Lord Robert Covington. Statystyki oddanych rzutów za 3 były jak na tamte czasy furiackie – Vipers oddawali aż 45 trójek w meczu. Covington 8.5, Canaan 8.7, a Daniels 12.5 (!) i do tego trafiał 40% z nich (5 w meczu). To było jeszcze przed TYM sezonem Stephena Curry’ego.

14) W grudniu 2017 roku głównie Daniels (i Bender), nie bardziej stonowany Canaan podpalili w sobotę Minnesotę w drugiej połowie. Daniels bombił, Canaanball, jak nie groził trójką (dobiegają do niego ostro), to wjeżdżał na linię. Daniels trafił 14 z 24 trójek w trzech ostatnich meczach, Canaan gra w Phoenix Suns od dwóch spotkań i dopiero się rozgrzewa (3/5).

15) Staty na bok… Daniels i Canaan to dwóch z pięciu-sześciu najbardziej en fuego strzelców za trzy, jakich widział ten sport. To są ludzie, których pozycje rzutowe są furiackie. Po koźle, z odchylenia, z rogu, przez 7-footera. Nieważne. To są ludzie, którzy mają światło zielone, jak te koszulki, w których w sobotę zagrała Minnesota. To są ludzie, którzy będą rzucać każdą trójkę. Jamal Crawford to przy nich Pop. Ten tankujący zespół Suns jest bez Devina Bookera parodystyczny, Josh Jackson dobił już do 150 różnego typu rzutów, ale przynajmniej, może przypadkowo, a może nie, ten zespół testuje to, jak wygląda shooting za trzy w NBA oddawany bez przytomności. Nawet Daryl Morey spojrzy na to z zazdrością. Póki co, Suns wygrali na wyjeździe w Minnesocie i Dallas oba mecze, w których Canaan i Daniels grali razem. W obu wygrywała je ławka Phoenix. Canaan był +45, Daniels +28.

Dziękuję za przeczytanie.

Dziś w Palmie porozmawialiśmy o “Legacy” Kobiego Bryanta i Joela Embiida nadciągającej walce z ludźmi, których zaczął już irytować:

Między Rondem a Palmą (573): Floater był śliczny i to jest najważniejsze