Ofensywa trójkątów. System ofensywny z powodzeniem stosowany w NBA przez Phila Jacksona w Chicago Bulls i Los Angeles Lakers. Stworzony w latach 40. na Uniwersytecie Południowej Kalifornii przez trenera Sama Barry’ego i rozwinięty później przez jego ucznia Texa Wintera, który pomagał Jacksonowi we wprowadzaniu go w Chicago.
Jest to system typu read and react (czytaj i reaguj), a więc zawodnicy muszą podejmować w nim decyzje o swoich kolejnych posunięciach w zależności od tego, w jaki sposób zachowuje się obrona. Nie ma w nim potrzeby wywoływania zagrywek. Triangle offense opiera się na odpowiednim spacingu. W jej podstawowym ustawieniu znajdujący się na jednym ze skrzydeł rozgrywający i skrzydłowy wraz ze znajdującym się w high post centrem formują “trójkąt” (sideline triangle), podczas gdy pozostali dwaj zawodnicy znajdują się na słabej stronie (two-man game). Większość zagrań rozpoczyna się od podania do skrzydłowego, po którym rozgrywający ścina do narożnika. Od tego momentu kolejne zagrania zależą od rozwoju sytuacji i zachowania obrony.
Triangle offense ma opinię trudnego systemu, gdyż wymaga od zawodników podejmowania decyzji w czasie każdej akcji i nie jest skrępowana sztywnymi ramami. Pomimo aż 11 pierścieni mistrzowskich, które stosując tę ofensywę zdobył Phil Jackson, nikomu więcej nie udało się powtórzyć tych sukcesów. Obecnie grać w ten sposób próbują New York Knicks, gdzie system wprowadza były gracz Jacksona Derek Fisher.
