[post_list name=”knicks”]

⌨ zaawansowane statystyki

Charakterystyka:

Obywatel Świata. Jeden z najbardziej wokalnych i płomiennych graczy ostatnich 20 lat – Kevin Garnett dla bezdomnych. Ma za sobą najgorszy sezon od czterech lat, który stanął pod znakiem jego kłopotów ze zdrowiem. W maju 2014 roku Noah przeszedł zabieg atroskopii na lewym kolanie. Bulls określili ten zabieg „niewielkim”, ale Noah od tego czasu nie był już takim graczem jakim był wcześniej. Bóle kolana powróciły w kwietniu i ograniczyły go w playoffach. Wcześniej spędził cały sezon walcząc ze skręceniem prawej kostki. Noah pozostał plusowym obrońcą i rezerwowym kreatorem z high-post (drugi sezon z rzędu był nr 1 wśród centrów w punktach PER-48 jakie zdobyte zostały po jego asystach – 17.1), ale w dół poszły jego zbiórki, obrona obręczy (52%) i efektywność kończenia przy niej w ataku (tylko 50% – 5. najgorszy wśród centrów NBA). Miał całe lato na doprowadzenie swojego ciała do zdrowia i od jesieni powinniśmy zobaczyć bardziej aktywnego Noaha. Defensywnie wciąż potrafi switchować na niższych kozłujących i cudownie rotować we właściwe miejsca na parkiecie. Ale to jego aktywność i atletyzm podnosiły publiczność z miejsc United Center. Brakowało jej w zeszłym sezonie. Zdobywał tylko 7.2 punktów na mecz – najgorsze od sezonu 2008/09. Będąc zawodnikiem, którego nie kryje się cztery metry od kosza, musi pozostać bardzo plusowym obrońcą, jeżeli granie Noah ma mieć sens w czasach smallballu. Przed nim ostatni rok pięcioletniego kontraktu i możemy być pewni, że zrobi wszystko co w jego mocy, by …robić wszystko co w jego mocy. Noah spędził lato w Santa Barbara, w klinice atletycznej P3 The Peak Performance Project, z której korzysta Kyle Korver, próbując odzyskać stracony atletyzm. W preseason czuł się dużo żwawiej i lepiej.

2014: Najlepszy obrońca poprzedniego sezonu, wybrany także do pierwszej piątki All-NBA Team. To był jego najlepszy sezon w karierze, w którym ustanowił rekordowe średnie punktów (12.6), zbiórek (11.3) i asyst (5.4). Był pierwszym zawodnikiem od czasu Kevina Garnetta (2005) ze statystykami na poziomie 10-10-5. Przy obręczy zatrzymywał rywali na 47.2%, a w post-up ograniczał do 0.78 PPP i zaliczał też 2.7 bloki+przechwyty. Równocześnie – pod nieobecność Rose’a – stał się też główną postacią ofensywy, pełniąc rolę kreatora z high-post i wykonując mnóstwo podań (średnio aż 67.3, 7m. w lidze). Był najlepszym asystującym na swojej pozycji i pierwszym centrem od 10 lat (Vlade Divac) ze średnią co najmniej 5 asyst na mecz. W playoffach spisywał się dużo gorzej, grając z kontuzją lewego kolana i w wakacje musiał poddać się artroskopii.

2013: Energiczny środkowy, bardzo dobry zbierający i jeden z najlepszych obrońców ligi. W defensywnych statystykach indywidualnych nie wypada imponująco, ale to on dyryguje tą wspaniałą obroną Bulls. Jest bardzo dobry w pomocy, w minionym sezonie miał rekordowe 2.1 bloków (6m.), a kiedy siedział na ławce, Bulls tracili 5 punktów więcej na sto posiadań. Po raz pierwszy w karierze został wybrany do pierwszej drużyny All-Defensive, zadebiutował również w Meczu Gwiazd. Pod nieobecność Rose’a odgrywał też większą rolę w ataku. Bardzo często Thibodeau grał przez niego ofensywę w high-post, a on fantastycznie wywiązał się z tego zadania, potwierdzając, że jest jednym z najlepiej podających centów w lidze (17.6% asyst). Bez Rose grał też częściej dalej od kosza i oddał więcej rzutów z półdystansu, co przełożyło się na najniższą skuteczność z gry (48.1%), ale równocześnie był dużo lepszy wokół obręczy, gdzie miał rekordowe 62%. Niepokojące są jednak jego problemy zdrowotne. W poprzednim sezonie stracił 16 meczów przez uraz plantar fasciaitis w lewej stopie, który ograniczył go także w playoffs, a warto przypomnieć, że ta kontuzja męczyła go już wcześniej w sezonie 2009/10.

Gablotka: