Dniówka: Isaiah Thomas w rozszerzonej wersji Linsanity. Co dalej z Hawks?

Tylko 175 centymetrów w butach. Najniższy zawodnik NBA. Wybrany z ostatnim, 60 numerem w drafcie, ale już w pierwszym sezonie udowodnił swoją wartość, przebijając się do pierwszej piątki Kings i był w drugiej piątce najlepszych debiutantów. Szybko stał się ulubieńcem kibiców w Sacramento, ale kolejne sezony rozpoczynał walką o odzyskanie pozycji startera. Kings nie uwierzyli w niego i po trzech latach pozwolili (pomogli) mu odejść, tuż po tym jak zaliczał dla nich średnie na poziomie 20 punktów i 6 asyst. Darren Collison miał być lepszy… Z fatalnej organizacji jaką są Kings, trafił do Phoenix, gdzie również funkcjonowanie drużyny pozostawia wiele do życzenia i wziął udział w eksperymencie gry trójką guardów, który rozbił się o ego zawodników. W połowie sezonu za niewielką cenę został odesłany do Bostonu, gdzie jako najlepszy strzelec z ławki pomógł Celtics wrócić do playoffów. W kolejnym sezonie był już All-Starem, a teraz wszedł na jeszcze wyższy poziom, dołączając do grona wielkich zawodników swojego utytułowanego klubu. Był trzecim strzelcem całej ligi prowadząc Celtics do pierwszego miejsca na Wschodzie.

W lutym minęło pięć lat od czasu Linsanity, tej fantastycznej i magicznej historii, prawdopodobnie najlepszej w dziejach NBA o tym jak zawodnik właściwie znikąd, którego wszyscy przekreślali, który niewiele grał i ledwo utrzymywał się w lidze, nagle zaczął wygrywać kolejne mecze dla swojej drużyny i w ekspresowym tempie wyrósł na gwiazdę całej ligi. W Linsanity było wiele niesamowitych elementów, które sprawiły, że było to tak wyjątkowe, do tego działo się na wielkiej nowojorskiej scenie, ale ostatecznie trwało tylko kilka tygodni. To był wspaniały moment.