Koniec wiecznie drugiego

@Pitras
1. Chodziło o kasę, Harden NIE CHCIAŁ odchodzić, chciał grać z RW i KD. To miała być ich BIG3. Właściciel nie chciał płacić luxury tax więc nakazał wytransferować Hardena.
2. Tak, Tom Thibodeu ma uznaną markę w NBA. Donovan był rookie, sukcesy na uniwerku tego nie zmienią. Tutaj nie chodzi co pokazał Donovan w trakcie sezonu a to że Russ, Kevin i reszta MUSIELI na nowo zdobywać zaufanie do swojego trenera a i tak w decydującym meczu przegrali.

3. Swoje opinie wydajesz przez pryzmat już dokonanej przeszłości. Cofnij się w czasie i poczytaj internety. Poczytaj, przypomnij sobie a potem wróc do dyskusji, ok?

Tylko Przemek pytanie- o czym tak zapominamy? Chcesz wszystkim wmówić, że po Decyzji panowała narracja, że Lebron będzie 2-3 opcją Heat? Generalnie też nie przypominam sobie narracji, że Lebron ucieka pod skrzydła lepszego zawodnika od siebie. Przecież Lebron już wtedy był namaszczany na GOAT, mimo brakujących tytułów. Sam stawiałeś go obok Shaq’a, Kobe’ego czy Granta Hilla jako wielkich. Za chwilę zastanawiałeś się czy to Lebron czy Kobe zbudują legacy na miarę GOAT i żaden z nich nie będzie drugim Jordanem, tylko po prostu Lebronem. Teraz nam wmawiasz, że narracja była inna i zapominamy. Vojtazzz ma dużo racji- z jednej strony stawiamy Barkleya czy Kareema jako gadających głupoty starych ludzi, a teraz cytujesz Sir Charlesa jako przykład narracji z czasów decyzji. Czy za kilka lat zacytujesz Barkleya jako dowód, że smallball jest soft, obecne czasy są soft, a wygrywa oldschool (bo przykładowo następne mistrzostwa zdobędą Cavs, Spurs czy Boston)? Dlatego dziwimy się, że cytujesz gościa, który obecnie strasznie plecie i sami nie bierzecie go chyba na poważnie.

Absolutnie to nie jest atak na Ciebie Przemku, uwielbiam Twój styl i cieszę się, że patrzysz trzeźwo na Decyzję 2.0. Natomiast zarzucasz nam, że zapominamy, zatem wchodzę w polemikę :)

A teraz cytat:

“Michael Jordan był tylko jeden i nie jest i nie będzie nim, ani LeBron, ani Kobe. Ba! Mówiąc, o którymkolwiek z nimi, że jest “drugim Jordanem”, wręcz ich obrażamy. Oni nie chcą być Jordanem. Chcą być Jamesem i Bryantem. Za 10 lat mamy mówić – “X i Y wyglądają jak nowy Bryant i James”, a nie po raz kolejny “X i Y to kolejni następcy Jordana”. Czujecie tę różnicę?

Kobe Bryant zresztą jest już blisko tego statusu. LeBron ma jeszcze czas. Ma mnóstwo czasu, o czym wciąż się zapomina. Jeśli lubicie porównania, to zastanówcie się gdzie był Michael Jordan w jego wieku?
…
Z jednej strony “odchodząc z Cavs pokazał, że nie potrafi być jak Jordan”, z drugiej strony “Jordan miał Pippena i to był lepszy zestaw niż James z Wadem”. No to w takim razie, co powinien zrobić James? Czekać na swojego Pippena w drafcie? Bo jak się znajdzie partnera do zespołu w inny sposób, to jest się już be? I jak to wszystko ma się do powszechnej opinii, że “miarą twojej wartości są tytuły, które zdobyłeś sam”.”

http://zawszepopierwsze.bloog.pl/id,6156037,title,W-OBRONIE-LEBRONA-SLOW-KILKA,index.html

Pisząc to, nie wyglądasz na osobę która tworzy narrację o Lebronie=Pippenie. Piszesz w jednym akapicie o Lebronie, Kobe’m i Jordanie, a za chwilę porównujesz Jordan&Pippen vs. James&Wade wręcz sugerując, że Lebron znalazł swojego Pippena nie przez draft a przez Decyzję. Jeśli źle interpretuję to jak nie znalazł swojego Pippena to przynajmniej równego sobie partnera. Szukam trochę tych narracji, ale niespecjalnie mogę znaleźć, a cytat z Barkleya nie traktuję jako wyrocznię, dużo wyżej cenię chłopaków z 6G :)
Coś tu nie gra w tych narracjach :)

Oczywiście że są. Wg mnie tak. Ale proszę Cię, w porównaniu do tych ew. GSW tamte gwiazdki będą praktycznie niewidoczne. Tu natomiast będzie gwiazdozbiór.

Ale to nie jest moje clou. GSW mają wszystko do stracenia a rzekome tytuły powinny być oczywistością. Lose-lose sytuacja. Kiepsko.

Z Bulls zrobiono big 3 po wygranych tytułach. Porownujesz Kukoca do Duranta? Greena do Rodmana, ktory tylko zbierał i tylko bronił 4ki? Proszę Cie. Takimi wypowiedziami się ośmieszasz. Idę spać. Pozdrawiam

Przemek – tutaj odpisuję bo pod tym długim (całkiem fajnym) nie mogę.
Bardzo sensownie argumentujesz analogie do LBJ itd. itp. z większością się zgadzam i też mnie dziwi krótka pamięć wielu – tylko konkluzja moim zdaniem jest nie uprawniona:
“Więc zostawmy w spokoju Duranta, bo nie wiemy, co z nim. Może za 4 lata będziesz się zarzekał, że nigdy nie twierdziłeś, że jego dziedzictwo jest już stracone bezpowrotnie, bo zrobi coś takiego, co każe Ci o tym zapomnieć. Skąd wiesz?”

Jak to zostawmy w spokoju ? Dlaczego podobieństwo do Decyzji LBJ-a (i to jak ją oceniamy dzisiaj) miało by w jakikolwiek sposób wpływać na obecny odbiór Kibiców(!) tej decyzji ? Nawet jeśli “ogra” GSW i za 4 lata stwierdzimy że to była dobra decyzja to czemu nie możemy przyjąć że wielu kibiców tak właśnie tą decyzję odbiera “tu i teraz”?
Czemu chcesz zabrać KD hejterów / krytyków ? Takie jest moim zdaniem prawo kibiców – widzieć w tym skrót, łatwiznę itd. (masę już tego jest w artykułach i komentarzach) i krytykować dzisiaj/jutro taki ruch.
Chcesz poczekać 4 lata i wtedy napisać że to była zła decyzja jeśli KD się nie “wykaże” w GSW? To będzie już bez sensu (ok – jako dziennikarz pewnie możesz analizować po latach wiele różnych decyzji ale kibiców to już nie będzie interesować – będą inne, bieżące sprawy).

No i “Zwycięstwo to zwycięstwo. To jest oczywiste. Nie ma gorszych i lepszych zwycięstw..” – po czasie, oceniając historię – 100% TAK. Oceniając na świeżo (i z wyprzedzeniem przyznając je GSW ;) decyzję i odbiór tych zwycięstw pozwolę sobie rozumieć oburzonych i to jak oceniamy takie decyzje.

I tak – chcemy bohaterów, którzy zrobią rzeczy, których pewnie też byśmy w życiu zawodowym nie zrobili – chcemy wzorców i czegoś magicznego w zawodnikach, których po nocach oglądamy – tego szukamy (my Kibice) i te odczucia właśnie zostały urażone :-)

Żeby nie było, moim zdaniem: KD miał pełne prawo wybrać gdzie i z kim, po paru latach (mistrzostwach) większość zapomni i jego wielkości całościowo może to nie zaszkodzić. W przypadku braku mistrzostw/MVP wielu będzie pamiętać (kibice OKC na pewno).

Człowieku co ty chcesz udowodnić. KD idzie do najlepszego teamu w RS w historii. Ktory właśnie go pokonał. Czego tu nie rozumiesz? Wg mnie to jest lame.

Lebrona hejtowano za to jak ogłosił swoją decyzję, Duranta hejtuje się za jego wybór. 2 przypadki:
Zawodnik A opuszcza świetny team dla jeszcze lepszego.
Zawidnik B opuszcza team, który bez niego miałby problemy w D-league.

Zawodnik A dołączył do zespolu z bilansem 73-9
Zawodnik B dołączył do zespołu z bilansem 47-35

Zawodnik A dołączył do zespołu, który pokonał go po zaciętych finałach konferencji
Zawodnik B dołączył do zespołu, z którym nie miał w swojej karierze zbyt wiele wspólnego.

Nawet całkowicie inaczej to ogłosili. Zagadka kim jest zawodnik A, a kim B. Wg mnie szukanie analogii w tym przypadku jest wymuszone, ponieważ są to 2 całkowicie różne przypadki. Gwiazdy niejednokrotnie tworzyły od nowa wielkie zespoły, ale nigdy supergwiazda nie dołączyła do najlepszego zespołu, ponieważ wiedziała, że z nim nie wygra.

Bo ludzie oczekiwali, Ze Durant przejdzie do przeciętnego teamu i tam zdobędzie tytuł a i tak na końcu powiedzieliby że poszedł na łatwiznę bo w końcu potrzebował pomocy od x czy y.Ja zadałem dziś jednemu z użytkowników pytanie na które nie doczekałem się odpowiedzi – Co by było gdyby Durant przeszedł do Spurs?Czy to również zagroziłoby jego legacy?Czy również byłby to pójście na łatwiznę?Przecież ten team był niewiele gorszy do Warriors, wygrali w regularnym sezonie tylko 6 meczy mniej a to przecież jeden z głównych argumentów przeciwników jego przejścia.Przeszedłby do teamu gdzie jest prawdopodobnie najlepszy trener w historii NBA i gość, który był drugi w głosowaniu na MVP.Gdzie ma obok kolejnego top 20 gracza ligi, gdzie jest system i weterani z mistrzowskim doświadczeniem.Czy byłaby to droga na skróty?Czy mamy teraz bawić się w stopniowanie gdzie te skróty są większe a gdzie mniejsze?
James też poszedł na łatwiznę ale wygrywając 2 tytuły odebrał hejterom argumenty a przecież gdy przegrał Finały z Dallas śmiechom nie było końca.Mędrcy przekonywali, że nigdy nie będzie w gronie największych a 5 lat później czytam, że jak pokona tych Warriors to być może będzie najlepszym w historii bo przegrane z MAvs czy Spurs po srogim laniu już dawno puszczono mu w niepamięć.

Przemku jeżeli szukasz analogii to lepiej wyobraź sobie Jamesa dołączającego w 2010 roku do Celtów, którzy miesiąc wcześniej zlali go w PO. Pasuje dużo bardziej do sytuacji Duranta, nieprawdaż?
Mistrzowski skład, 3 gwiazdy w drużynie, dobry trener, chemia w zespole. W zasadzie tytuł podany na tacy. Dołączasz do drużyny, która jest główny faworytem do misia nawet bez ciebie.

The Decisionz 2010 na pewno pomogło wczoraj podjąć decyzję dla Kevina, ale IMO to był jednak zdecydowanie bardziej hardkorowy ruch.

Drobna podpowiedź, bo znowu mnie nie zawiodłeś.
Porównaj Miami sprzed epoki Jamesa do Golden State sprzed epoki Duranta. Czymś się różnią?
PS. Faktycznie, milczenie wychodzi Tobie najlepiej.

Ale już z jakimi 2 innymi to nie raczyłeś napisać co nie?Już ciężko Ci przez myśl przechodzi, ze Wade i Bosh to nie były byle ogóry tylko liderzy swoich drużyn i topowi gracze ligi?Że na tamten moment pod względem talentu to był najmocniejszy team w lidze?
Po drugie jaki najlepszy team?Team z najlepszym bilansem, który nie zdobył tytułu nie może być uważany za najlepszy.Każdy team który zdobył tytuł jest po prostu wyżej.

Różni je głównie jedna rzecz : 6 lat perspektywy, z jaką patrzysz na LeBrona

Kolega Kudlaty ma zupełną słuszność. Analogii nie ma tutaj zbyt wiele. LeBron nie przesuwał granicy jako pierwszy, zwyczajnie zrobił wokół tamtej decyzji zbyt wiele szumu medialnego, który – w kontekście jego olbrzymiej popularności i piętna “The Chosen One” (które sam sobie poniekąd przysporzył) – przyczynił się do niebotycznej fali nienawiści.

Jakie są różnice?

1) Skala oczekiwań dla LeBrona i Duranta jest zgoła inna; w dzisiejszej NBA nikt – umówmy się – nie traktuje Duranta jako gracza, który mógłby choćby otrzeć się o dyskusję pt. “Czy Durant jest jednym z dziesięciu najlepszych graczy w historii gry?” – w jego przypadku jedno mistrzostwo to już wiele; do tej pory Duranta nikt nie brał pod lupę, nikt – w odróżnieniu od LeBrona – nie analizował jego pojedynczych zagrań i wielu słabych meczów; Durant do tej pory miał immunitet;

2) LeBron podejmował heroiczne próby (przecinane przez równie pamiętne chwile słabości) zdobycia mistrzostwa ze składami pozostawiającymi naprawdę wiele do życzenia, w obliczu chronicznej bierności GM-a; Durant zawsze miał obok siebie Westbrooka (umówmy się, żaden z graczy Cavs w latach 2003-2010 nie był nawet blisko) i Ibakę (do niedawna elitarnego obrońcę obręczy), nie wspominając o rewelacyjnej robocie, którą wykonuje Sam Presti, dokooptowując do składu młodych, dynamicznie rozwijających się graczy – dość napisać, że w rosterze Thunder nadal są Oladipo, Adams czy Kanter, czyli gracze rokujący i pozwalający budować wizję sukcesu; LeBron w erze przed transferem talentów do Miami Heat nigdy nie miał drużyny z takim trzonem;

3) LeBron obrywał od Celtics, ale nie przeniósł się do Bostonu;

4) LeBron stworzył drużynę z przyjaciółmi o ugruntowanej pozycji w lidze, ale umówmy się – na dorobku (Heat, pomimo mistrzostwa w 2006 roku, w późniejszych latach co do zasady dołowali, a Bosh i jego Raptors nigdy nie imponowali, nie czarujmy się); nie, nie umniejszam ich indywidualnym osiągnięciom, ale patrz pkt 5;

5) Heat byli in progress; Warriors to gotowy produkt z dwoma Finałami w dwóch ostatnich sezonach, jednym mistrzostwem i historycznym rekordem sezonu regularnego na koncie;

6) Spoelstra nie był COTY (patrz Kerr);

7) Wade nie był jednogłośnym (ani żadnym innym) MVP RS (patrz Curry);

8) Bosh nie był niemal-dwukrotnym-DPOY (patrz Green);

9) W rosterze tamtych Heat nie było MVP Finałów (patrz Iguodala).

Wbrew temu, co się tu wypisuje, jest więcej różnic niż analogii. Durant podjął decyzję i musi liczyć się z konsekwencjami. Nie jest powiedziane, że za parę lat ta decyzja nie ujdzie mu płazem i gdy będzie miał na palcach 2-3 pierścienie (szczerze wątpię), to nie zmieni to naszej optyki na jego legacy (pewnie tak, w dzisiejszych czasach mamy krótką pamięć). Ale nie pierdolmy kotka za pomocą młotka i nie zachowujmy się tak, jakby nic się nie wydarzyło.

Swoją drogą Warriors zrobili rzecz, która jeszcze kilka dni temu wydawała się niemożliwa do zrobienia – upchnęli w jednym składzie czterech aktualnych All-Starów. Jeśli Ezeli, Livingstone, Iguodala i Barbosa zostaną (przyznam, że nie zagłębiałem się w tę materię), to chapeau bas dla całej organizacji z Oakland, bo dokonują kolejnej historycznej rzeczy.