Dean Smith pozostawił wiele

Na zapełnionych trybunach w Carmichael Arena w Chapel Hill, kilkudziesięciotysięcznym mieście w Północnej Karolinie, tylko ci, którzy nie przepadali za błękitnymi lub białymi koszulkami z napisem “North Carolina”, przedzielonym umieszczonym poniżej serca numerem, obawiali się jednego gestu. Jednego ruchu jednego człowieka. Jednej sekundy, która w ostatnich 20 kilku latach powtórzyła się tylko raz. W kolejnej czwartej kwarcie Dean Smith stał gdzieś przy linii bocznej po raz setny w swojej karierze, zawsze schludny, w garniturze, unosił do góry rękę i pokazywał cztery palce.

Gdy robił to on lub rozgrywający Tar Heels – hala eksplodowała. Gdy unosił dłoń ku górze, wszyscy wiedzieli, że zaraz to samo zrobią cztery palce. Wszyscy wiedzieli, że gdy wyprostuje cztery palce zakończy się mecz.