Marcin Gortat chce grać ze stretch-czwórką zamiast z Nene

Na pierwszy rzut oka, scenariusz tegorocznych playoffów był prawie identyczny dla Washington Wizards z tym co wydarzyło się rok wcześniej. Pierwszą rundę rozpoczynali bez przewagi własnego parkietu, ale zaskoczyli wszystkich i łatwo poradzili sobie z drużyną, której dawano większe szanse na awans. Potem spotkali się z najlepszą ekipą Wschodu i wygrali mecz otwarcia serii, ale ostatecznie odpadli po sześciu spotkaniach. Jednak w porównaniu z zeszłym rokiem, różnica polegała na tym, że teraz kończyli sezon z myślą, że mogli zajść znacznie dalej, gdyby tylko John Wall nie był kontuzjowany. Atlanta Hawks byli do pokonania, ale jak to zwykle bywa w historii klubu z Waszyngtonu, także teraz zabrakło im szczęścia. Wall opuścił trzy mecze, a kiedy wrócił, najpierw Al Horford trafił game-winnera w samej końcówce, a w kolejnym spotkaniu Paul Pierce spóźnił się dosłownie o ułamek sekundy z rzutem, który dałby im dogrywkę. Do tego, o przedłużenie serii w Game 6 musieli walczyć bez chorego Marcina Gortata.

I tak jak te playoffy, tak cały sezon to była dla kibiców Wizards huśtawka nastrojów. Zaczęło się od świetnego startu, potem była znacznie słabsza druga część rozgrywek i powracające pytania o to dlaczego Randy Wittman nie potrafi wykorzystać potencjału swojej drużyny w ataku. W playoffach się odrodzili, nagle zaczęli grać koszykówkę jakiej wszyscy krytykujących ich trenera oczekiwali, zmietli Toronto Raptors i mieli duże szanse w starciu z Hawks zanim kontuzja Walla wszystko popsuła.