Gortat połknął Indianę Pacers i wypluł, będzie mecz nr 6. To jeszcze nie koniec!

Wiedząc, że może to być ich ostatni mecz sezonu Marcin Gortat i John Wall zrobili dwuosobowy show w Indianapolis, praktycznie zabierając Pacers czwarte zwycięstwo w półfinale Wschodu.

To był gwałt.

INDIANA 79, WASHINGTON 102

Washington Wizards zdominowali jump-shot i absolutnie zjedli Indianę na tablicach. W 35 minucie meczu Gortat miał tyle samo zbiórek co cała drużyna Pacers – 15. To był jego najlepszy mecz w karierze. Wall natomiast w tych playoffach jeszcze nie rzucał tak dobrze. Dwóch ludzi Wizards, którzy dotychczas najbardziej zawodzili w tej serii, odpowiedziało BIG TIME.

Jeżeli agent Gortata Guy Zucker będzie chciał zasłonić 50,1% przy obręczy, na które jego klient pozwalał graczom NBA w tym sezonie, to wchodząc do pokoju powinien przede wszystkim zadbać o to aby w monitorach wideo leciały highlighty z meczu nr 5 półfinału Konferencji Wschodniej.

Gortat był hiperaktywny po obu stronach boiska, wymuszał przechwyty i faule ofensywne, atakował deskę po każdym rzucie Wizards, a kiedy miał piłkę, trafiał prawą i lewą ręką półhaki nad niedoszłym Defensive Player of the Year. W trzeciej kwarcie była łatwość w jego grze, niewidziana od dawna. Nie polegał już tylko na okazjach kreowanych mu przez innych.

Ale miał double-double już do przerwy, rzucając 17 punktów i zbierając 11 piłek. Cały mecz skończył z playoff career-high 31 punktów, miał 16 zbiórek (7 w ataku), dwie asysty, jeden outlet-pass, których Wizards mieli cztery już do przerwy i nie wiem dlaczego tylko jeden zapisany przechwyt, ponieważ był wszędzie. Był fantastyczny.

Ale w cieniu dzisiejszych nagłówków – historii o tym, że komentującemu ten mecz Chrisowi Webberowi skończyły się w pewnym punkcie superlatywy na temat ‘Janus’s son’ – nie może umknąć to co zrobił Wall. Ten wątpliwy All-Star miał swój outlier-game, trafiając 11 z 20 rzutów na 27 punktów, głównie jumpshotów. Pacers, tak jak przez całą serię, zostawiali go bez krycia, gdy wychodził po pick-and-rollu i po raz pierwszy Wall skarcił schemat defensywny Indiany, trafiając najpierw z półdystansu, a potem za trzy.

W końcówce trzeciej kwarty, kiedy Wizards powiększali przewagę z 11-13 punktów do dwudziestu, po riwersie piłki Wall trafił catch-and-shoot trójkę z lewego skrzydła, a zaraz przekozłował szybko całe boisko, dobiegł na prawe skrzydło i oddał pull-up jumper za trzy – och, sprawdzał czy jest ON-FIRE. Tak, był ON-FIRE. W kolejnej akcji został podwojony już na połowie i wymusił faul.

Z linii rzutów wolnych zakończył trzecią kwartę wynikiem 76-52, a czwartą Wizards rozpoczęli od pick-and-rolla dwóch najlepszych graczy na parkiecie. Z prawej strony Wall zszedł z piłką do paint, Ian Mahinmi znalazł się na ziemi ognistej. Francuz próbował zostać przed Wallem, ale ten znalazł rolującego Gortata, który skończył akcję wsadem dwa plus jeden. Game-over.

Rzadko widzi się w playoffach kiedy tag-team dwóch ludzi w taki sposób wyrasta ponad pozostałych graczy na parkiecie, ale to był właśnie ten mecz.

Pacers myśleli, że po trzech kolejnych porażkach rytm jaki osiągnęli w tej serii i dobry start w tym meczu Roy’a Hibberta pomogą im przesuwać dalej i pokryć swoim lodowcem cały niedoświadczony klub koszykówki Wizards. Paul George był cichy od startu – kończąc z 15 punktami i jedną zbiórką, Hibbert po dwóch leworęcznych running-hookach zupełnie zniknął i tylko raz w życiu prawdopodobnie zobaczymy stat, który aż wytłuszczę:

62-23 w zbiórkach

Z czasem – po tym jak ławka Wizards nie przyszła do gry na starcie drugiej kwarty i Wiz popełnili 10 strat w pierwszy kwadrans meczu – ich determinacja, energia i młodzieńcza jowialność zaczęły przeważać nad tym potworem na glinianych nogach.

Będzie mecz nr 6 w tej serii i choć na jej końcu wisi nad Wizards to, że tylko 20% drużyn wygrywa mecz nr 7 w hali rywala, to Pan wie, Pani wie i wszyscy państwo tutaj wiedzą, że właśnie Pacers wiszą nam jakiś nieprawdopodobny upadek.

To jeszcze nie koniec. To może nie być jeszcze koniec.