[post_list name=”nuggets”]

⌨ zaawansowane statystyki

Charakterystyka:

Dynamiczny, niewysoki center, który po career-high sezonie w Portland wrócił w Denver do tego kim był. Okazało się, że career-high 46% z 3-4 metrów i 49% z 5-6 metrów było nie objawem trendu, ale fluke’m. W sezonie 2013/14 nie potrafił już dłużej rzucać prosto i trafiał 38% z krótszego półdystansu i fatalne 24% z długiego (33% w karierze). Hickson to bardzo dobry zbierający, już nie najgorszy obrońca, który wciąż uczy się bronienia pick-and-rolli, ale tak częste zmiany klubów mają na to zły wpływ. Nie może zostać pomylony z obrońcą obręczy (52%), z drugiej strony jest za to bardzo dobrym finiszerem (66%). Wybiera krótki jumper przy baseline, zamiast atakować w post-up. W marcu zerwał więzadło ACL w prawym kolanie, ale niespodziewanie już po 7 miesiącach jest bliski powrotu do gry. Opuści pierwszych pięć meczów za złapanie przepisów antydopingowych. Lubi palić marihuanę.

2013: Atletyczny podkoszowy, który ma za sobą życiowy sezon w NBA, ale …stał się też kozłem ofiarnym dopiero 26 obrony Trail Blazers. Ci – pomimo tego, że był jednym z 11 graczy, którzy skończyli sezon ze średnią double-double – nie zdecydowali się przedłużyć z nim kontraktu. Hickson był 6 zbierającym ligi (20.7%) i choć lepiej czuje się blisko obręczy, to rozwinął swoją grę pick-and-pop trafiając znakomite 49.3% z odległości 5-6 metrów. W Portland pełnił jednak rolę centra obok LaMarcusa Alridge’a, dlatego a) miał więcej okazji do zbiórek, b) Trail Blazers pozwolili rywalom trafić 1566 rzutów przy obręczy (najwięcej w lidze).