[post_list name=”knicks”]

⌨ zaawansowane statystyki

Charakterystyka:

W swoim drugim roku w NBA był jednym z najmniej efektywnych strzelców w całej lidze. Nikt kto oddawał co najmniej jeden pull-up jumper w meczu nie trafiał tak słabo jak on (19%). Do tego Rosjanin był nieskuteczny w penetracjach (32.8%), a rzucając zza łuku utrzymał się na słabym poziomie sprzed roku (29.4%). Jego wskaźnik asyst spadł do 17.3 i był minusowym graczem w ataku. Był natomiast jednym z najlepiej blokujących guardów zaliczając 0.9 bloku PER-36, a do tego miał też 1.4 przechwytów PER-36 i najlepszy w Minnesocie rating defensywny (102.2). Z uwagi na swoją wątłę posturę nie może być jednak mylony z bardzo dobrym obrońcą.

2013: Rzucający obrońca z dobrym panowaniem nad piłką i umiejętnościami rozgrywania. W swoim debiutanckim sezonie dostał sporo czasu gry w obliczu plagi kontuzji jaka nawiedziła Minnesotę. Wskoczył nawet do pierwszej piątki w grudniu i styczniu, będąc wyróżniającym się debiutantem, ale długi sezon szybko go wykończył. Dowiedział się co to znaczy zderzyć się z ‚rookie wall’ i druga połowa sezonu była dla niego bardzo słaba. Przez całe rozgrywki miał duże problemy ze skutecznością i selekcją rzutów (37.2% z gry). Najczęściej rzucał z dystansu, ale miał też sporo tych najgorszych, dalekich rzutów za dwa. Ostatecznie spośród zawodników z co najmniej 200 próbami za trzy, tylko Monta Ellis trafiał na niższym procencie (Shved 29.5%). Według Basketball-Reference.com miał też 30.2% z jump shotów i pod tym względem był najgorszym guardem, spośród tych którzy oddali co najmniej 400 tego typu rzutów. Dużo efektywniejszy był grając bez piłki i sytuacjach spot-up trafiał 35.7% za trzy. W tej roli może się przydać u boku Rubio, chociaż on sam też potrafi kreować partnerów i zaliczył bardzo dobry jak na shooting guarda wskaźnik 25.2% asyst. W obronie brakuje mu jeszcze siły, ale mimo to zatrzymywał rywali z pozycji rzucającego obrońcy na PER 12.3.