[post_list name=”raptors”]

⌨ zaawansowane statystyki

Charakterystyka:

Trochę oldskulowy rzucający obrońca, którego rozwój zatrzymał się po dwóch latach progresu. Rozpoczął sezon 2014/15 od bycia w cieniu Kyle’a Lowry’ego, następnie w listopadzie-styczniu opuścił 16 kolejnych meczów z powodu kontuzji pachwiny. Nie zdążył się z nich kompletnie wyleczyć – problemy z pachwiną i biodrem dokuczały mu do końca sezonu. DeRozan trafiał najgorsze spośród wingmanów NBA – uwaga – 10% za trzy ze szczytu/skrzydeł. Kiedy oddaje te trójki, wciąż wyglądają one nienaturalnie. Bez rzutu za trzy może być mu trudno stać się gwiazdą we współczesnej NBA. DeRozan pozostaje bardzo dobrym penetrującym, który rozwija swoję grę na lewym bloku tyłem do kosza. Był 2. wśród wingmanów w wizytach na linię (7.4 PER-36) i 5. w punktach PER-48 zdobywanych po penetracjach. Bez rzutu za trzy jego gra pozostaje jednak nieefektywna. DeRozan jest solidnym obrońcą, ale nie robi tam różnicy. Ciekawe czy w końcu uda mu się rozwinąć trójkę. Przed nim ostatni sezon kontraktu i w 2016 roku może spojrzeć na Los Angeles, z którego pochodzi…

2014: All-Star w zeszłym sezonie. Dziś już nikt nie mówi, że poprzedni GM Bryan Colangelo przepłacił go oferując mu 40 mln dolarów za cztery lata gry. DeRozan ewoluował w two-way gracza na słabo obsadzonej w NBA pozycji rzucającego obrońcy, choć nie był remedium w playoffach na grę post-up ważącego 109 kg Joe Johnsona. Wciąż znany jest ze swojego nieefektywnego rzutu z dystansu – 23% za trzy ze szczytu i skrzydeł. Trafiał jednak na ligowej średniej 39% z rogów i 40% z midrange. Przede wszystkim jednak rozwinął elementy gry tyłem do kosza, zwłaszcza izolując się na lewym bloku i były to nie tylko fade-away’e, ale akcje typu up-and-under, przy których coraz lepiej wykorzystuje zwody, w tym pompki. Brak rzutu z dystansu rekompensuje też tym jak dobrze dostaje się na linię – tylko trzech graczy oddało w sezonie 2013/14 więcej rzutów wolnych (519) – i skutecznością 49% z penetracji, po których znajduje się nie pod, ale z reguły nad obręczą. Kocha grę po tzw koszyczku, w której może wykorzystać swój atletyzm, atakując pozostawioną mu wolną stronę boiska. Ciężko pracujący (3017 minut – 3 w NBA), dużo biegający (202,6 mil – 5 w NBA) i wciąż czyniący postępy gracz, który dostał kontrakt na wyrost, ale potem na niego zapracował.

2013: DeRozan przed sezonem 2012/13 otrzymał nowy czteroletni kontrakt, wart 38 mln dolarów. Za tym poszedł rozwój jego wachlarza możliwości w ataku (zaczął być m.in. efektywnie używany w post-up na lewym skrzydle po pindown screens), ale jego postępy po czterech latach gry nie przekładają się póki co na jego efektywność. Tę blokuje przede wszystkim brak pewnego rzutu za trzy – tylko 23.9% w karierze, w tym 28.3% w poprzednim sezonie przy zaledwie 120 próbach. Skok tutaj może wywindować DeRozana do czołówki rzucających obrońców: 40% z mid-range, 45% ze strefy floaterów, 68% przy obręczy, Top 45 ligi w izolacjach i jako strzelec pick-and-roll, 5.1 wizyt na linii PER-36 w 12/13. To czy DeRozan zrobi ten skok będzie kluczowe nie tylko w tym czy w końcu dorośnie do wartości swojego kontraktu, ale czy Raptors staną się drużyną pokroju playoffs.