Zasada Trenta Tuckera. Przepis, który nie pozwala na zaliczenie żadnego rzutu, z wyjątkiem odbicia piłki lub dunku, w sytuacji gdy na zegarze znajduje się mniej niż 0,3 sekundy na wykonanie akcji, a piłka wznawiana jest z boku. Reguła wynika z faktu, że fizycznie niemożliwe jest złapanie piłki i oddanie rzutu w tak krótkim czasie.
Przepis ten wziął swoją nazwę od nazwiska Trenta Tuckera, który w 1990 roku zdobył zwycięskie punkty dla New York Knicks w meczu z Chicago Bulls, gdy na zegarze pozostawało zaledwie 0,1 sekundy do końca meczu:
Po meczu Chicago Bulls złożyli protest, argumentując, że cała akcja zajęła około 0,4 sekundy. Protest został odrzucony, jednak na skutek interwencji wiceprezydenta NBA Roda Thorna, który argumentował, że testy w Europie udowodniły, że aby wykonać rzut po podaniu potrzeba przynajmniej 0,3 sekundy. NBA od sezonu 1990/91 wprowadziła nową zasadę, , by na przyszłość uniknąć tego typu sytuacji.
W 2006 roku, po raz pierwszy od rzutu Tuckera zdarzyło się, żeby jakiś zespół zwyciężył rzutem oddanym na 0,1 sekundy przed końcem. W tym wypadku jednak wszystko przebiegło zgodnie z przepisami, gdyż David Lee skierował piłkę do kosza, odbijając ją w powietrzu, czym zapewnił New York Knicks zwycięstwo nad Charlotte Bobcats.
