Rozmieszczenie, odstępy. W ten sposób określa się sposób rozmieszczenia zawodników na parkiecie. Spacing stanowi podstawę każdej strategii, zarówno ofensywnej, jak i defensywnej. W zależności od systemu rozmieszczenie zawodników na parkiecie może być trochę inne. Wciąż jednak dobry spacing oparty jest na jednej wspólnej zasadzie. Zawodnicy muszą znajdować się w odpowiednich odległościach od siebie. Musi ona być wystarczająca, by mogli swobodnie poruszać się, zarówno z piłką, jak i bez niej, a także by nie dopuścić do sytuacji, w której jeden obrońca jest w stanie bronić dwóch graczy w ataku. Oznacza to, że jeśli gracz z piłką zmienia pozycję, zmienić pozycję powinni również inni zawodnicy, by “stworzyć” dla niego przestrzeń i nie przyciągać do niego drugiego obrońcy.
We współczesnej NBA coraz częściej odchodzi się od klasycznego ustawienia z dwoma graczami podkoszowymi na rzecz rozstawienia zawodników na obwodzie, by zrobić więcej miejsca pod koszem dla penetrujących graczy. Z tego powodu dodatkowego znaczenia nabrała umiejętność rzucania z dystansu. Dzięki niej obrońcy muszą wychodzić na obwód za bronionym graczem, co otwiera więcej miejsca do gry pod koszem.
