Skrót od Most Valuable Player – najbardziej wartościowy zawodnik. Określeniem tym nazywany jest zazwyczaj najlepszy gracz danej drużyny. Potocznie skrótu MVP używa się również w stosunku do zwycięzców nagród dla najlepszego gracza sezonu regularnego (Maurice Podoloff trophy – przyznawana od 1956 roku) i finałów NBA (nagroda imienia Billa Russella – przyznawana od 1969 roku.
Nagrodę dla MVP sezonu regularnego wręcza się od sezonu 1955/56, a jej pierwszym zdobywacą został Bob Pettit. Do sezonu 1979/80 zwycięzcę w głosowaniu wybierali zawodnicy. Od sezonu 1980/81 głosowanie odbywa się wśród dziennikarzy prasowych, radiowych i telewizyjnych, którzy zajmują się ligą. Najwięcej (6 razy) nagrodę zdobył Kareem Abdul-Jabbar, a pięciokrotnie triumfowali Bill Russell i Michael Jordan. Tylko Bill Russell, Wilt Chamberlain i Larry Bird zdobywali nagrodę 3 razy z rzędu. Najwięcej (10 razy) statuetka wędrowała do graczy Boston Celtics (Russell, Bird, Bob Cousy, Dave Cowens). 2 razy zdarzyło się, że nagrodę dla MVP sezonu regularnego wygrywali debiutanci: Wilt Chamberlain w 1960 i Wes Unseld w 1969 roku.
Nagrodę dla MVP finałów wręcza się od finałów w 1969 roku, a od 2009 roku nazywana jest imieniem Billa Russella. Jej pierwszym zdobywcą został Jerry West, który jest również jedynym w historii graczem, który otrzymał tę nagrodę, grając dla przegranego zespołu. O jej przyznaniu decyduje w głosowaniu dziewięciu wybranych przedstawicieli mediów. Najwięcej razy (6) trofeum to zdobywał Michael Jordan. Magic Johnson, Shaquille O’Neal i Tim Duncan mają po 3 statuetki. Jordan i O’Neal, jako jedyni zdobywali nagrodę 3 razy z rzędu. Jedynym graczem, który wygrywał tę nagrodę w barwach dwóch różnych zespołów, był Kareem Abdul-Jabbar (Bucks i Lakers). Aż 12 razy nagrodę otrzymywali zawodnicy Los Angeles Lakers (West, Abdul-Jabbar, Johnson, O’Neal, Wilt Chamberlain, James Worthy i Kobe Bryant).
10 graczy może pochwalić się wygraniem obu nagród MVP w tym samym sezonie. Cztery razy dokonał tego Michael Jordan (1991, 1992, 1996, 1998), a po dwa razy udało się to Larry’emu Birdowi (1984, 1986) i LeBronowi Jamesowi (2012, 2013).
