To jedno z najbardziej efektownych zagrań w koszykówce, w którym zawodnik oddaje rzut lub robi wsad po złapaniu piłki w powietrzu. Niegdyś używane jedynie przez najlepszych atletów, obecnie znajduje się w repertuarze właściwie każdej drużyny. Wbrew temu, co pokazuje film Semi-Pro, alley oop nie był wynikiem boskiej interwencji, a najprawdopodobniej przywędrował do koszykówki pośrednio z futbolu amerykańskiego.
Samo określenie alley oop pochodzi z języka francuskiego (allez hop) i oryginalnie używane było jako okrzyk zachęty przed wykonaniem skok przez akrobatów. Na polski moglibyśmy to przetłumaczyć jako “hej hop!”. W znaczeniu, w jakim dzisiaj znamy to wyrażenie, po raz pierwszy użyto go w 1957 roku, by opisać zagranie, futbolisty San Francisco 49ers R.C. Owensa, który złapał piłkę w powietrzu i zaliczył zwycięskie przyłożenie w meczu z Detroit Lions.
W koszykówce zagranie to zaczęło być używane najprawdopodobniej w latach 50., na początku po prostu w formie wyłapania z powietrza rzutu kolegi z drużyny i wsadzenia piłki do kosza. Tego typu zagrania doprowadziły do zaostrzenia przepisów dotyczących goaltendingu w ataku. W 1959 roku po raz pierwszy użyto w prasie określenia alley oop, by opisać zagranie koszykarzy zespołu szkoły średniej Oroville Tigers w Kalifornii, na które pomysł miał zostać zaczerpnięty bezpośrednio od futbolistów 49ers. Prawdopodobnie to tam zaczęto po raz pierwszy świadomie używać tego zagrania. Prawdziwa popularność alley oopów rozpoczęła się jednak w latach 70., gdy na Uniwersytecie Północnej Karoliny rozpropagował je David Thompson (który jednak ze względu na ówczesne przepisy nie mógł kończyć ich wsadami).
Obecnie pośród najlepszych graczy w tym elemencie wymienić można DeAndre Jordana, Blake’a Griffina, Tysona Chandlera i LeBrona Jamesa.
