[post_list name=”spurs”]

⌨ zaawansowane statystyki

Charakterystyka:

Poprowadził drużynę Ligi Letniej Spurs do mistrzostwa w Las Vegas. Pokazał poprawiony kozioł, lepszą decyzyjność i grę w post-up. Zdobywał 18.9 punktów i znakomicie wymuszał faule w grze 1-na-1 i w penetracjach, będąc na linii aż 8.2 razy w meczu. Przy jego slow-mo mobilności było ciut więcej ‚ooomph’, bo widać, że Anderson pracuje ciężko nad atletyzmem. Jego ciało wyglądało lepiej niż w debiutanckim sezonie. Nie pokazał za to lepszej skuteczności za trzy – 24% – ani razu nie oddając więcej niż dwie trójki w meczu. O rookie-sezonie Andersona w NBA lepiej nie ma co mówić – był jednym z najgorszych graczy ligi. Zbierał za to 21% piłek w obronie (2. wynik wśród wingmanów) i w najbliższym sezonie otrzyma szansę na minuty w rotacji. Będzie jednym z najbardziej interesujących zawodników na początku tego sezonu, bo jego talent przy wzroście 206 cm jest wyjątkowy.

2014: Unikalny, bardzo wysoki (206 cm) point-guard, czyli w NBA point-forward, który ma świetny przegląd pola i potrafi podawać ponad pierwszą linią obrony, ale fizycznie i zwłaszcza szybkościowo odstępuje od przeciętnego atletyzmu na pozycjach wingmanów NBA. Na jakiej pozycji będzie grał w NBA? Jeszcze zbyt słaby fizycznie, aby grać fałszywą czwórkę, a za wolny żeby kryć trójki. Solidnie wypadł w Lidze Letniej, zaliczając więcej asyst niż strat i trafiając 4 z 7 rzutów za trzy. W poprzednim sezonie NCAA trafił 28 z 58. Grozi mu sezon w D-League, ale jeżeli będzie trafiał 35-40% trójek w NBA, Spurs mogą znaleźć mu minuty w rotacji już w trakcie tego sezonu.