[post_list name=”suns”]

⌨ zaawansowane statystyki

Charakterystyka:

Trafił do Phoenix i nadal mógł grać nie tylko jako rozgrywający, ale też i jako two-guard. Ma za sobą oficjalny breakout-year, choć już w sezonie 2012/13 w Clippers pokazywał, że zasługuje na większe minuty gry. W Suns prawie je podwoił (32.9) i zaliczał najlepsze w karierze 19.4 punktów i 6.0 asyst PER-36, trafiając najlepsze w karierze 47,7% rzutów z gry. Pozostał też przy tym plusowym obrońcą, choć PER-36 zaliczał tylko 2.2 przechwytów+bloków po aż 3.8 w sezonie 2012/13 i 3.5 w sezonie 2011/12. Był jednak wciąż doskonałym obrońcą penetracji i wg SportVU najlepszym obrońcą obręczy spośród guardów (41%). Wciąż nie dochował się jeszcze floatera, ale okolice 5-7 metra na wprost kosza pozostały jego najgorętszymi miejscami na parkiecie. Lubi używać pick-and-rolla aby tam się znaleźć i oddać pull-up jumper za trzy lub z prawego łokcia. Praktycznie omija rogi. Jumper jednak wciąż nie jest jego siłą – choć go poprawia z 21.7% w 11/12, przez 27.8% w 12/13 do 32.6% w 13/14. Pozostaje doskonały w kontratakach i 21-krotnie kończył akcje z faulem. Cieniem na jego sezonie położyła się jednak operacja prawego kolana, którą przeszedł 11 stycznia. Usunięto mu część łąkotki i opuścił przez to aż 39 spotkań. Jego absencja najprawdopodobniej kosztowała Suns playoffy. W meczach, w których nie grał Suns mieli bilans 20-19, z Bledsoe było to 28-15 .

2013: Niewysoki obrońca bez ściśle określonej pozycji, ale fenomenalny atleta, który niedostatek wzrostu nadrabia szybkością, skocznością, siłą fizyczną i zasięgiem ramion. Bledsoe jest najlepiej blokującym w historii NBA graczem poniżej 190 cm wzrostu. W poprzednim sezonie był też trzecim przechwytującym w NBA (3.7%), siódmym zbierającym wśród rozgrywających (8.6%) i drugim po Patricku Beverley’u na atakowanej tablicy (6.1%). Najlepiej czuje się w uprzykrzaniu życia playmakerom (zapytaj Mike’a Conley’a), ale po odejściu z Clippers będzie częściej krył rzucających obrońców. Będzie to dla niego nowe wyzwanie, jak i to jak sprawdzi się w roli zawodnika, który będzie grał co najmniej 150% minut więcej (20.4 w 12/13). W ataku Bledsoe miał duże kłopoty w zarządzaniu tempem gry, ale w rezerwowym unicie Clippers grał często poza piłką i trafiał aż 65.2% po ścięciach, także 44% jako spot-up shooter. Od Paula nauczył się operować w pick-and-rollu, ściślej zmieniać tempo (grać stop-and-go) po wyjściu z piłką zza zasłony. Ma dobry ‚touch’ w strefie floaterów, ale swój jumper oddaje praktycznie bez wyskoku i wciąż obrońcy będą go testować, przechodząc pod zasłoną (tylko 29% z 5-6 metrów w 12/13).