[post_list name=”bulls”]

⌨ zaawansowane statystyki

Charakterystyka:

Produktywny, ale wciąż mało efektywny i przez to minusowy gracz w NBA. Jego statystyczny profil z pierwszego sezonu w lidze – 17.4 punktów, 6.6 asyst, 6.5 zbiórek, 1.9 przechwytu, 41% z gry, 26% za 3, 3.7 strat – przypominał pierwszy sezon Russella Westbrooka. W drugim sezonie MCW nie poczynił jednak postępów. Związane było to na pewno z tym, że spędził całe poprzednie lato rehabilitując się po operacji barku. Dopiero lato 2015 miał zdrowe i być może dopiero teraz zobaczymy realny postęp w jego grze. MCW był 5. najlepiej zbierającym playmakerem ligi i był też 7. wśród rozgrywających w punktach PER-48 po penetracjach (10.2). Umie zepchnąć ich tyłem do kosza i rzucać nad nimi, korzystając ze swojego wzrostu. Nie umie jednak rzucać po koźle i nie musi być ciasno kryty przez obronę. Psuje w ten sposób spacing i utrudnia sobie życie w pick-and-rollach (ludzie notorycznie przechodzą mu pod zasłoną). Trafiał fatalne 23% pull-up jumperów, do tego 26% catch-and-shoot jumperów i tylko 24% za trzy ze szczytu i skrzydeł. Jego rzut musi się koniecznie poprawić. Inaczej nie będzie w stanie korzystać z faktu, że może podawać nad obrońcami, bo …obrońcy po prostu stać będą metr od niego. Tymczasem Carter-Williams 10 października skończył już 24 lata. Jego gra wygląda jakby była cztery lata młodsza.

2014: Czy można mieć lepsze wejście do NBA niż takie jakie miał MCW? Rok temu o tej porze amerykańskie media i my zastanawialiśmy się czy tankowanie – w odniesieniu głównie do 76ers – jest etyczne. Następnie MCW poprowadził 76ers do bilansu 3-0 na starcie sezonu, w tym zwycięstw nad LeBronem Jamesem i Miami Heat (22 punkty, 12 asyst, 9 przechwytów, 7 zbiórek) oraz Derrickiem Rose’m i Chicago Bulls (26-10-3-4). Oczywiście otrzymał za swoje pierwsze mecze nagrodę dla najlepszego zawodnika tygodnia. Potem jego efektywność poleciała na łeb na szyję, ale zakończył sezon ze średnimi 16.7 punktów, 6.3 asyst i 6.2 zbiórek, mając zielone światło w najszybciej grającym teamie NBA. Żaden gracz NBA nie poruszał się szybciej niż jego 4.6 mili na godzinę (minimum 20 minut w meczu). Był też szósty w liczbie penetracji (696). MCW to wysoki playmaker z ciągiem na kosz, lubiący pick-and-rolle, ale pozbawiony jeszcze dobrego rzutu. Żaden gracz NBA nie trafiał gorzej w sytuacjach catch-and-shoot niż jego 29.0%. Tylko dwóch graczy NBA grało na gorszej skuteczności niż jego 40.5% (minimum 1000 rzutów) i tylko jeden rzucał gorzej za trzy niż jego 26.4% (minimum 200 rzutów). MCW był też w Top3 najczęściej blokowanych graczy (1.6 PER-36) i trafiał tylko 35% ze strefy floaterów. Ma jeszcze dużo czasu na postępy, choć czasem zapomina się o jego wieku. 12 października skończy już 23 lata. Po zakończeniu sezonu przeszedł operacją prawego ramienia i rehabilitację przechodził przez cały okres przygotowawczy. Najprawdopodobniej opuści pierwsze tygodnie sezonu.

2013: Z początkiem sezonu 2012/13 był najlepszym podającym w NCAA i miał rewelacyjny współczynnik asyst do strat. Z biegiem sezonu jego liczba asyst spadła do ledwo ponad 7 na mecz, co i tak stawiało go w czołówce ligi. Carter-Williams to rozgrywający o świetnych warunkach fizycznych (198 cm, długie ramiona) i nie powinniśmy zapominać o tym w kontekście defensywy. MCW potrafi przewidywać podania rywali, co owocowało prawie trzema przechwytami w zabójczej strefie Syracuse. Powinien wychodzić w pierwszej piątce, ale czeka go sporo pracy nad rzutem z dystansu (29% za trzy). Poza tym ma świetny przegląd pola i wysokie koszykarskie IQ, więc oczekujmy od niego finezji w ofensywie i kreowania ludzi po pick-and-rollu.

Gablotka: