[post_list name=”magic”]

⌨ zaawansowane statystyki

Charakterystyka:

Jeszcze będąc w Denver miał przebojowe wejście do ligi w drużynie George’a Karla. Wyglądał momentami jak francuska wersja Stephena Curry’ego – lekka gwardia, gracz z bardzo dobrym rzutem po chwycie i z kozła. Ale fizycznie wciąż ma kłopoty z koszykarskim NFL-em i z potencjalnego rozgrywającego staje się powoli rzucającym obrońcą. Trafiał 38% za trzy, ale tylko 48% za dwa i był na linii raptem tylko 147 razy. Opuścił 24 mecze z powodu kontuzji kolana i biodra. Na koniec solidnego EuroBasketu skręcił prawą kostkę i opuścił przez to początek obozu Magic. Nie ma zupełnie siły fizycznej, aby zbierać w obronie i bronić w drugiej linii obrony, pomagając w pick-and-rollu przy wysokich graczach. To osłabia jego defensywny potencjał na pozycji wingmana. Musi koniecznie wzmocnić się fizycznie. Lubi niekonwencjonalną grę i szybkość – 1.25 PPP w transition – tylko czy Scott Skiles jest trenerem dla Evana Fourniera? Może nie zagrzać długo miejsca w Magic.

2014: Off-guard. Dobry, wysoki drybler, który lubi penetrować pole trzech sekund i w młodym wieku ma bardzo dobry floater (plusowe 48% z penetracji). Trafiał też 44% rzutów za trzy z rogów. Fournier to niewątpliwie utalentowany gracz z interesującym upside’m, ale nie zrobił wyraźnych postępów w drugim sezonie gry i pozostał jednym z najgorszych obrońców na swojej pozycji w całej NBA. Fournier boi się graczy atakujących – zostawia im mnóstwo miejsca do rzutu, unika gry na kontakcie. To brak wyszkolenia. Wg Synergy Sports w żadnym elemencie obrony nie był w poprzednim sezonie plusowym graczem NBA. Jednak wg nba.com Nuggets tracili z nim na parkiecie 5.0 punktów mniej na 100 posiadań niż gdy siedział na ławce.

2013: 20-letni francuski combo guard, który stał się objawieniem końcówki sezonu w Denver i rozpoczął 4 mecze playoffów w pierwszej piątce. Fournier był zaskakująco cwany w dostawaniu się do obręczy (71%), czasem wyglądając w drodze do niej jak mini-wersja Curry’ego. Był nr 1 w efektywności gry pick-and-roll, trafiając 40.7% za 3 (48.1% jako spot-up shooter) i mimo niewielkiej wagi, dzięki bardzo dobremu dryblingowi, manewrował między obroną na półdystansie. Dużym problemem była defensywa – wysoki, ale fizycznie zbyt słaby, aby radzić sobie z przechodzeniem na zasłonach pick-and-roll, lepiej radził sobie w kryciu zawodników typu spot-up (10/36 za 3). Może być bardzo dobrym playmakerem kreatorem, który znów przegryzie się do rotacji Nuggets – rzadko, który Europejczyk przychodzi do NBA i zdobywa 17.0 punktów PER-36 w swoim pierwszym sezonie gry.