[post_list name=”knicks”]

⌨ zaawansowane statystyki

Charakterystyka:

Jeden z najlepszych rozgrywających ligi wg Brandona Jenningsa. Jego regres i najgorszy sezon w karierze spowodowane były tym, że najzwyczajniej przestał pracować nad sobą. Widać to po jego technice rzutu, która bywa po prostu różna. Przy tym Jennings – wciąż szczupaczek – od lat jest jednym z najgorzej kończących rzuty w paint (50%) i tym częściej decyduje się na koziołek-stepback i rzut przez ręce. Trafiał zaledwie 34% tych rzutów z mid-range, 35% ze szczytu/skrzydeł za trzy i fatalne 33% jako catch-and-shooter. Nikt w NBA nie rzucał gorzej (minimum 1000 rzutów) niż jego 37.3% z gry i przy tym tylko pięciu zdobyło więcej punktów z pull-upów niż jego 509. Kreował też zaledwie 18 punktów PER-48 ze swoich asyst – jeden z najgorszych wyników wśród starterów. Był też wg Synergy Sports jednym z najgorszych obrońców wśród jedynek. Jest szansa, że Van Gundy nauczy go na nowo grać w koszykówkę i zmusi do pracy. Jennings popełnia niewiele strat i potrafi być dobrym dystrybutorem. Jeżeli do tego zacznie trafiać za trzy, to może jeszcze jest w nim gracz NBA, a nie przyszła gwiazda musicali w Chinach.

2013: Rzadko tracący piłkę rozgrywający, który lubi rzucać, ale w trakcie czteroletniej kariery nigdy jeszcze nie miał sezonu na 60% skuteczności przy obręczy lub 40% ze strefy floaterów. Jennings gra w „piłka parzy” kiedy wchodzi w pole 3 sekund. Przy swoich słabych warunkach fizycznych jest zakochany w swoim step-backu (w karierze trafia lepiej z 5-6 metrów niż za 3), ale poza debiutanckim sezonem, nigdy nie mieliśmy jeszcze okazji oglądać go w drużynie, która ma tyle różnego talentu ofensywnego co Pistons. W Detroit Jennings będzie miał komu podawać do high-post (Smith), low-post (Monroe) czy w pick-n-rollu (Drummond), a umie słać bardzo dobre podania kozłem jednorącz. Nie jest jeszcze stracony, ma dopiero 24 lata i jest szansa, że pod okiem Billupsa poprawi swoją efektywność. W obronie przeciętny, czyhający na przechwyty, mający kłopoty z przechodzeniem przez zasłony, ale zadziorny, jeśli dobrze prowadzony. Postaci Cheeksa i Billupsa będą mieć kolosalne znaczenie dla tego co pokaże w dwóch kolejnych sezonach.