[post_list name=”bucks”]

⌨ zaawansowane statystyki

Charakterystyka:

Dwa lata po wymianie Milwaukee-Detroit to właśnie on może być najlepszym graczem z wymienionej wtedy trójki Middleton-Jennings-Knight. 24-letni wingman z Płd Karoliny zaliczył breakout-year pod okiem Jasona Kidda, stając się jednym z najbardziej wszechstronnych graczy ligi. W trzecim sezonie gry Middleton raz jeszcze podniósł skuteczność, punkty, zbiórki, asysty, przechwyty i ograniczył faule. Miał fantastyczny sezon w obronie, kradnąc 1.5 piłki na mecz. Bucks z nim na parkiecie byli aż o 15.3 punktów na 100 posiadań lepsi, niż gdy siedział na ławce. 52% jego rzutów pochodziło z midrange, skąd trafiał 44%. Były to nie tylko jumpery, ale floatery rzucane z 2-3 metrów, gdy wychodził po zasłonach (46% z drive’ów) Trafiał też 51% za trzy z rogów i drugi rok z rzędu +40% z dystansu. To był jego trzeci sezon w NBA i trzeci sezon rozwoju. W lipcu mało atletyczny Middleton podpisał nowy, 5-letni kontrakt za 70 mln dolarów. Już wygrał w życiu. To przypomina w Milwaukee historię Michaela Redda, bo Middleton wybrany został dopiero z nr 39 Draftu 2012 przez …Joe Dumarsa, który potem oddał go na doczepkę do Milwaukee, żeby pozyskać Jenningsa… Hej Joe!

2014: Jako rookie w Detroit tylko w pięciu meczach pod koniec sezonu miał okazję grać co najmniej 25 minut, w tankujących Bucks dostawał średnio 30 we wszystkich 82 spotkaniach, będąc przez większość czasu starterem. Był trzecim strzelcem drużyny z średnią 12.1 punktów, wykorzystując swoją szanse i pokazując się jako bardzo dobry strzelec z dystansu. Trafił 41.4% trójek – 40.8% z rogów i 42.1% ze szczytu i skrzydeł. Był jednym z lepszych catch-and-shooterów minionego sezonu (eFG 59.8%), przede wszystkim zdobywając swoje punkty w spot-up i wychodząc po zasłonach. Ma potencjał stać się przydanym zawodnikiem 3-and-D, jeśli się wzmocni i poprawi w obronie.

2013: Skrzydłowy wybrany w drugiej rundzie zeszłorocznego draftu. Jako rookie grał niewiele, wystąpił w 27 meczach. Zaprezentował się jago dobry obrońca, ale nie miał wymagających rywali, w większości pojawiając się w garbage time blowoutów. W ataku był skuteczny tylko do piątego metra, gdzie trafiał ze skutecznością 57.6%. Z dalszej odległości było to 32.9%. Poza tym był jednym z najgorzej zbierających niskich skrzydłowych (6.1%).