[post_list name=”cavs”]

⌨ zaawansowane statystyki

Charakterystyka:

Skończy karierę jako jeden z pięciu najlepszych graczy w historii NBA, a być może najlepszy. Tylko jego nieregularny jumpshot – wiesz, zabójczy, jak Stephena Curry’ego czy Kevina Duranta – sprawia, że nie jest idealnym koszykarzem. James jest nr 1 NBA ostatnich 7 lat playoffów w punktach, zbiórkach, asystach i przechwytach. Jest też 5. w blokach. To nie są średnie – to sumy. Tak, to dużo meczów, ale są powody, dla których gra tak dużo meczów. Zostawmy to. W ostatnich playoffach tak naprawdę po raz pierwszy w karierze pokazał swoją doświadczoną wersję. Wersję koszykarza, który minął swój atletyczny prime i przejrzał grę na wylot. Tak naprawdę nie wiemy co pisać dalej – zmiażdżył konkurencję w playoffach Konferencji Wschodniej. Nie widzieliśmy czegoś takiego nigdy wcześniej. Przed najbliższym sezonem regularnym raz jeszcze liczy na to, że jego minuty będą oszczędzane. Tak aby tym razem w playoffach – już bez kontuzji Kyrie’ego Irvinga i Kevina Love’a – mógł poprowadzić Cavaliers do pierwszego w historii mistrzostwa. Z każdym sezonem od 2010 roku maleje liczba jego h8erów. Ale jeśli jest jeden zarzut – to fakt, że przy stanie 2-1 w Finałach NBA nie wzniósł się na absolutne wyżyny koszykówki. To był ten moment, w którym mógł powiedzieć „posuń się” do Michaela Jordana. Nie zrobił tego.

2014: Najlepszy gracz NBA ostatniego pięciolecia. W 2010 roku odchodził z Cleveland jako back-2-back MVP sezonu regularnego, ale bez mistrzowskiego tytułu. W 2014 roku wraca, mając dwa kolejne tytuły MVP sezonu regularnego, ale też dwa tytuły MVP Finałów i dwa pierścienie mistrzowskie. W sezonie 2013/14 trafiał najlepsze w karierze 56.7% rzutów i był nr 1 w NBA w skuteczności z gry spośród guardów i skrzydłowych (minimum 1000 rzutów.). Został też pierwszym graczem w historii NBA, który trafiał powyżej 55% przy minimum 1000 rzutach z gry i 200 próbach z dystansu. Był najlepszą w NBA kombinacją akcji izolacyjnych (1.02 PPP) i post-up (career-high 1.12 PPP). Także nr 1 w zbiórkach-na-szansę (74%). Był nr 2 w skuteczności drive’ów wg SportVU (569 wjazdów – 63.1%), nr 2 w punktach zdobytych w paint (1050) i w transition (466). Także nr 4 w punktach PER-48 w crunchtime (48% z gry). Stał się niesamowicie wszechstronnym graczem ataku, ale ma za sobą mały spadek atletyzmu widoczny w blokach+przechwytach PER-36, które były na poziomie career-low 1.8. Heat byli też z nim na parkiecie o 2.1 punktów na 100 posiadań gorsi w obronie, niż wtedy gdy siedział na ławce. Zagrał jednak 2902 minut (8m w NBA) i sporo tych minut, których nie grał, to był garbage-time, albo czas rezerwowych. Latem zrzucił 5-6 kilogramów, bo będzie grał w Cleveland jako niski skrzydłowy po tym jak 82% swoich minut przez dwa ostatnie lata spędzał jako small-ballowa czwórka. To będzie już jego 12 sezon w NBA. Nigdy dotychczas nie opuścił więcej niż 7 meczów w sezonie, ale duży przebieg zaczyna robić swoje – ma małe kłopoty z bólami pleców i potrafią łapać go skurcze w końcówkach spotkań.

2013: Lider PER (31.6), który przy swoim USG trafiał fenomenalne 56.5% rzutów z gry; najlepszy gracz w NBA, którego od zostania najlepszym zawodnikiem w historii dzieli już tylko poprawa rzutów wolnych i …cztery pierścienie – jest na dobrej drodze, bo w grudniu skończy dopiero 29 lat i Finały pokazały obszary, w których zwłaszcza mentalnie wciąż jeszcze stać go na poprawę. Lider NBA w punktach z pomalowanego, a zarazem posiadacz efektywności nr 2 jako spot-up shooter (1.36 PPP). Miał lepszy wskaźnik zbiórek niż najlepszy obrońca poprzedniego sezonu, a zarazem najwyższy wskaźnik asyst (36.4%) z wszystkich niskich skrzydłowych NBA. Trafia jednak tylko 74.7% rzutów wolnych w karierze i od sezonu 2008/09 nie trafiał 78%. Postępy, które uczynił jako strzelec muszą się przenieść na linię. Inaczej ostre faule mogą obniżać jego atletyzm i powodować kontuzje, których na razie skutecznie unika. Nadal ma wielu krytyków i części nie pozbędzie się nigdy, ale warto się czasem zatrzymać i pomyśleć o tym, że być może żyjemy i kibicujemy w erze jeśli nie najlepszego, to jednego z dwóch-trzech najlepszych zawodników w historii. Jest coraz bliżej perfekcji.

Gablotka: