[post_list name=”pacers”]

⌨ zaawansowane statystyki

Charakterystyka:

Wskrzesił swoją karierę po słabym półtora roku w Milwaukee, ale jego PER w sezonie 2013/14 poszedł w górę tylko +0.6 w porównaniu z sezonem 2012/13. Ellis grał jednak na najniższym USG od 2010 roku i grał dużo efektywniej. True Shooting 53,2% było jego najlepszym w ciągu trzech ostatnich sezonów, w tym skuteczność z gry i rzutów za trzy. Dirk Nowitzki otworzył mu miejsce do penetracji i Ellis był wg Sport VU nr 1 w NBA w ilości penetracji (834), nr 1 w punktach z penetracji (587) i nr 1 w punktach na mecz z penetracji (7.2). Był także nr 1 wśród guardów w punktach w polu trzech sekund (700). Ellis zaliczył drugi z rzędu sezon, w którym zagrał w każdym ze spotkań – był nr 2 w minutach w całej NBA (3023) i nr 2 w przebiegniętych kilometrach. Ellis nie stał się nagle nowym, lepszym graczem, co po prostu wrócił do efektywności z ostatnich sezonów w Golden State Warriors, grając w wolniejszym tempie i na niższym USG, bo jako opcja nr 2. Wciąż najbardziej ludzi rzucać w midrange na wprost kosza i z lewej strona, ale robi to tylko na ligowej przeciętnej 39%. Jego statystyki zbiórek, asyst i przechwytów pozostały praktycznie bez zmian. Był też minusowym obrońcą wg Synergy Sports i Mavericks z nim na parkiecie tracili 5,9 punktów więcej na 100 posiadań niż wtedy gdy siedział na ławce.

2013: Posiada jeden z najmniej estetycznych jumpshotów i używa go bardzo często, do tego nieefektywnie, przez co z biegiem lat pozostałe aspekty jego gry są spychane w cień. Ellis to niewysoki two-guard (191 cm), którego zasięg rzutu kończy się na piątym metrze. Trafia w karierze 32% rzutów za trzy, tylko w jednym sezonie rzucał lepiej niż 40% z 5-6 metra, ale miał już trzy sezony +43% z 3-4 metrów i całą karierę trafia +60% wokół obręczy. Co więc takiego stało się z zawodnikiem, który potrafił w sezonie 2007/08 trafić 53% rzutów z gry, a teraz obok Rudy’ego Gay’a jest najmniej efektywnym dużo rzucającym strzelcem NBA? Zamienił floatery na rzuty za trzy. W latach 2008-2010 Ellis oddawał co najmniej 3 rzuty ze strefy 1-2 metra, trafiając aż 50% z nich. W 2008/09 oddawał jeszcze tylko 1.0 trójkę w meczu, w sezonie 2010/11 było to już aż 4.7, a w poprzednim 4.0, z których trafiał zaledwie 29.1%. Ellis traci już swój szczeniacki bezkompromisowy atletyzm, w obronie jest matadorem czyhającym na przechwyty, ale jest też zaskakująco dobrym podającym z pick-and-rolli i nadal ma jeszcze szansę wyprowadzić swoją karierę na prostą. Musi zacząć od zrozumienia, że nigdy nie będzie Ray’em Allenem.

Gablotka: