[post_list name=”knicks”]

⌨ zaawansowane statystyki

Charakterystyka:

Już tylko wspomnienie o jednym z najbardziej atletycznych koszykarzy w historii NBA. Po raz pierwszy od zerwania ścięgna ACL przed trzema laty Rose miał całe lato 2015 na to, aby skupić się na pracy nad swoją grą. Ale w sezonie 2014/15 opuścił 31 meczów z powodu kontuzji. Jeszcze w preseason rok temu miał kłopoty z kostką, potem w styczniu z prawym biodrem i ze zoperowanym w 2012 roku lewym kolanem. Następnie opuścił cały marzec po zerwaniu łąkotki przyśrodkowej w prawym kolanie. Chodzi o łąkotkę, która zakończyła jego sezon 2013/14 już w listopadzie. Najbliższy sezon będzie kolejnym najważniejszym sezonem w jego karierze. Poza boiskiem czeka go zmierzenie się z zarzutami o gwałt. Na parkiecie poznamy odpowiedź na to, czy potrafi utrzymać się przy zdrowiu i czy będzie w stanie dostosowywać swój przemijający atletyzm, tak aby częściej pomagać Bulls, niż szkodzić. Rose kończył tylko 53% rzutów przy obręczy, 35% rzutów z półdystansu i był dopiero 58. rozgrywającym NBA w asystach pod kosz na minutę… W wieku 27 lat jest nieefektywnym ofensywnym zawodnikiem, który gra na wysokim USG, ale nie wymusza już podwojeń. Bardziej otwarty system ofensywny – granie obok typowego stretch-four – jest w stanie mu pomóc, bo mimo kłopotów ze zdrowiem, wg SportVU kończył bardzo dobre 53% swoich penetracji pod kosz. Powinien zacząć pracować nad swoją grą post-up. Miał w zeszłym sezonie mniej niż 10 takich posiadań punktowych wg Synergy Sports.

2014: Rok temu świetnie zaprezentował się w preseason, ale kiedy ruszyła faza zasadnicza, wyglądał nagle dużo, dużo gorzej. Miał problemy z kończeniem akcji przy obręczy (53.1%), nie dostawał się na linię (3.7 FTA PER-36), pudłował swoje jumpery z półdystansu (25%) i zdobywał tylko 15.9 punktów na mecz z bardzo kiepską skutecznością 35.4% z gry. Do tego zaliczał najwyższy wskaźnik strat w karierze (13.3). Nie zdążył się poprawić, ponieważ już w dziesiątym meczu ponownie doznał poważnej kontuzji. Tym razem zerwał łękotkę w prawym kolanie, znowu trafił na stół operacyjny i sezon się dla niego zakończył. Tak więc od czasu gdy został MVP, łącznie przez trzy kolejne lata zdołał rozegrać zaledwie 49 meczów w NBA. W tym roku swój powrót do gry rozpoczął już w wakacje występując w kadrze USA na mistrzostwach świata. W Hiszpanii dobrze prowadził grę, bronił, ale trafił zaledwie 25.4% swoich rzutów, mając przede wszystkim problem z wstrzeleniem się na dystansie (1/19), ale też i z wykończeniem akcji przy obręczy.

2013: Niezwykle atletyczny i dynamiczny rozgrywający, MVP ligi w 2011 roku. W pierwszym meczu playoffs 2012, 28 kwietnia zerwał ścięgno ACL w lewym kolanie i z tego powodu opuścił cały sezon 2012/13. W połowie rozgrywek lekarze dali mu zielone światło do powrotu, ale on nie czuł się jeszcze gotowy fizycznie i psychicznie. Uznał, że nie będzie się spieszył, Bulls poprali jego decyzję i spokojnie czekał na momen, aż będzie w 100% gotowy ponownie wyjść na parkiet. Wrócił do gry w preseason po blisko półtora roku po kontuzji i wygląda na to, że podjął bardzo dobrą decyzję dając sobie tyle czasu na leczenie. Zaprezentował się rewelacyjnie, nadal imponuje szybkością, dynamiką, nieustraszenie wbija się pod kosz i nie unika kontaktu. Nie widać śladu po kontuzji. W 7 meczach preseason notował 20.7 punktów ze skutecznością 47.6%, 5 asyst, 3.3 zbiórek i 1.3 przechwytów w 27.4 minut. Nadal nie wiadomo jak jego kolano wytrzyma cały sezon, ale jest nadzieja, że uda mu się wrócić do gry jaką prezentował przed kontuzją.

Gablotka: