Dniówka: Nowe “Detroit” w Nowym Orleanie

Joe Dumars wrócił do managerskiej gry w NBA po 11 latach przerwy i wygląda jakby nic się nie zmieniło. To znowu ten sam, fatalny manager, który zakopał koszykówkę w Detroit. Oczywiście to on również zbudował ostatni mistrzowski zespół Pistons. Ale to był tylko jeden wielki sukces poprzedzający długie pasmo porażek. Kiedy w 2014 odchodził z Detroit, mieli za sobą pięć kolejnych sezonów poza playoffami, a w salary cap fatalne kontrakty Josha Smitha i Brandona Jenningsa. Odchodził jako jeden z najgorszych GMów ligi.

Ale jak się okazało później, mogło być jeszcze gorzej. Troy Weaver go przebił. Przez cztery lata, które spędził na czele managementu, Pistons zaliczyli dwa z trzech najgorszych sezonów w swojej historii i w sumie wygrali ledwie 23.3% meczów. Przez pięć ostatnich sezonów Dumarsa ten wskaźnik wyniósł 35.6%. Wystarczyło jednak zwolnić Weavera i nagle koszykówka w Detroit odżyła. Poprawili się aż o 30 zwycięstw i wrócili do playoffów. To były ich dopiero trzecie playoffy na przestrzeni ostatnich 16 lat. Żadne z nich nie były udziałem Dumarsa i Weaversa, choć w tym okresie zarządzali drużyną łącznie przez 9 lat.

Obaj są symbolem tego bardzo długiego kryzysu w Detroit, ale z jakiegoś powodu teraz w Nowym Orleanie właśnie w ich ręce – ich obu – przekazano drużynę. Dumars został zatrudniony jako wiceprezes do spaw operacji koszykarskich, po czym do pomocy wziął sobie Weavera. Na efekty nie trzeba było długo czekać.

New Orland Pelicans byli jednym z największych bohaterów draftu. Niestety negatywnych bohaterów, ponieważ oddali niezwykle cenny, niechroniony pick w 2026 za to, żeby przesunąć się o dziesięć pozycji i wybrać upatrzonego sobie zawodnika z #13. Środkowy Derik Queen musi teraz wypalić (choć już pojawiają się dyskusje czy pasuje do Ziona Williamsona i czy będą w stanie grać razem), a też Pelicans muszą wygrywać w przyszłym sezonie, bo właśnie oddali swoje koło ratunkowe. Jeśli coś pójdzie nie tak, nie będzie po co tankować.