Wake-Up: Julian i Christian pomogli Koli. Będzie GAME 7!

Denver Nuggets rozegrają już czternasty, playoffowy mecz na przestrzeni miesiąca

Od czasu gdy przed dwoma laty zdobyli mistrzostwo, Nuggets stracili swoich dwóch rzucających obrońców: Bruce’a Browna i Kentaviousa Caldwella-Pope’a. Ostatniej nocy to ci nowi rzucający obrońcy, Christian Braun i Julian Strawther, pomogli doprowadzić Nuggets do meczu nr 7 w Oklahoma City.

Najbardziej zacięta seria tych playoffów skończy się więc tak, jak powinna się skończyć.

Nuggets byli prawdopodobnie zbyt zmęczeni na końcu meczów nr 4 i nr 5, a nagle szczęśliwi, że na początku meczu nr 6 mogli biegać po łatwych błędach Thunder. Jamal Murray był “questionable” na ten mecz z powodu choroby, ale jeśli jest gracz w NBA, któremu “illness” może nie przeszkodzić, to jest nim Pan Grojek.

Graliśmy wszyscy pewnie z przeziębieniem, więc wiemy, że kluczowe jest dobrze się rozgrzać, ale potem nie utracić temperatury ciała. Najgorsze są dreszcze, z nich już rzadko się wraca. Murray rzucił 11 punktów na 4-5 w pierwszej kwarcie tego meczu nr 6, ale kiedy usiadł na ławkę, nie podniósł się już w takiej formie przed przerwą. Mark Daigneault, dodatkowo, w minutach bez Jokicia, umieścił agresywnego Caruso na Aaronie Gordonie. Wydawało się, że czas w tej serii zaczyna działać na korzyść młodszej i głębszej rotacji. OKC nagle wyglądali w drugiej kwarcie jak team, który ma tego jednego Casona Wallace’a więcej – cudownie wszędobylskiego i dobrze rozumiejącego grę, podobnie jak Alvarado, chowającego się, szukającego przechwytów. Nogi niosły Oklahomę i Shai Gilgeous-Alexander.

Tym razem OKC wysyłali więcej późnych podwojeń do Jokicia – nie można podwajać go szybko! – z kolei Nuggets próbowali trafić Shaia w nadgarstek-dłonie. Shai nagle trafił kilka dziwnych rzutów o deskę i było już 55-46 na trzy minuty przed końcem pierwszej połowy. Obrona Nuggets, którzy po meczu nr 5 wrócili się znów do strefy, była łatwo kiwana, źle ustawiana w powrotach na swoją połowę. Było już dwunastoma, ale wtedy nagle Christian Braun trafił dwie trójki, Jokić dwa wolne, a Gordon i Murray łatwo wkozłowali pod kosz i trafili zbyt łatwo layupy. Thunder prowadzili do przerwy tylko 61-58 i to Shai miał cztery faule, a nie ci którzy próbowali złamać mu palec.

To był najlepszy mecz tej fizycznej, dusznej serii; najbardziej otwarty.

Bo Thunder sprytniej-niż-wcześniej znajdowali środek boiska, czy ze skrzydeł myszkowali i zakradali się w serce strefy Denver, czasem dziecinnie łatwo. Widać, że pracują między meczami, by rozwiązać zony Nuggets. Z drugiej strony swój najbardziej kompletny mecz kariery grał Christian Braun, a grający od meczu nr 5 Julian Strawther trafił w moment dwie duże trójki, gdy to OKC zaczęli ustawiać obronę strefową. Mark Daigneualt najpewniej pomyślał wtedy, że strefa to pomysł na bardziej zmęczonych, im dalej w mecz, Nuggets. To Nuggets jednak skończyli trzecią kwartę serią 10-2 i prowadzili 90-82 przed ostatnią częścią meczu. Strawther skończył tu jeszcze layup.