Dniówka: Uniwersalny żołnierz Spurs

„Jest graczem zespołowym. Zrobi wszystko, czego się od niego wymaga, aby wygrać. Jego zaangażowanie w drużynę oraz robienie tego, o co się go prosi, jest niesamowite. I widzisz, jak rozkwita i rozwija to wszystko we wszechstronny element układanki, jakim może być. Potrafi dopasować się do wielu różnych typów graczy i różnych ustawień, co jest bardzo cenne”.

To Mitch Johnson chwalący naszego rodaka. Zawodnika, którego San Antonio Spurs drugi rok z rzędu mocno testują. Poprzednio eksperymentowali wystawiając go jako rozgrywającego, teraz natomiast używają jako rezerwowego centra. Ilu zawodników w NBA może podołać tak różnym rolom? Jeremy Sochan jest jednym z najbardziej uniwersalnych graczy. Robi, czego drużyna od niego potrzebuje, wypełniając luki w składzie.

Zawsze jest gotowy podjąć wyzwanie, ale Spurs wiele od niego wymagają i nie da się ukryć, że rezultaty na razie nie są najlepsze. W zeszłym sezonie Sochan bardzo męczył się prowadząc grę, głośno mówił o swojej frustracji i odetchnął z ulgą, kiedy wreszcie mógł wrócić do bycia skrzydłowym. Ten eksperyment był niewypałem. Potrafi zagrać z piłką i kreować kolegów, co może być bardzo przydatne w niektórych sytuacjach, ale nie jest efektywny, gdy musi robić to akcja w akcję. Nie jest rozgrywającym.

Podobnie jest z grą w roli smallballowego środkowego. W konkretnych matchupach to zadziała, jednak nie jest rozwiązaniem do regularnego wykorzystywania. Tym bardziej, że wtedy w obronie dostaje zupełnie różne zadania – przepycha się z centrami, ale nadal głównie oddelegowywany jest do najgroźniejszych obwodowych zawodników rywali. Jednak kiedy to on jest najwyższym graczem Spus na parkiecie, brakuje mu zabezpieczania za plecami strefy podkoszowej, co mocno utrudnia jego zadanie. On sam też nie jest obrońcą obręczy i defensywa Spurs w tych niskich ustawieniach (Jeremy rozegrał już ponad 400 minut bez środkowego obok) spisuje się bardzo kiepsko.