Jayson Tatum już w pierwszej minucie sobotniego meczu zrobił artystyczny in-and-out kozioł i z dwutaktu dał oburącz wsad ponad całym, calutkim, od stóp do głowy Preciousem Achiuwą. Gwóźdź. Za moment, z kozła, zrobił w pick-n-rollu swój popisowy numer i trafił za trzy. A jako, że po drugiej stronie boiska znowu krył Karla-Anthony’ego Townsa, drugi w tym sezonie mecz Celtics i Knicks wrócił się do pamiętnego, pierwszego dnia sezonu.
Tym razem tylko to kibice w MSG mogli oglądać, jak Jayson Tatum aranżuje mecz z Knicks tak, że nie czuje, by ktokolwiek mu przeszkadzał. Wszystkie piłki, nawet oddawane, wracają do niego, Luke Kornet podaje mu zbiórkach w ataku, a kostki Achiuwy same się podkręcają, gdy wychodzi przed niego z piłką.
Nie czuł Knicks. Gdy kozłował lewą ręką przed absolutnie-porywająco miękkim “dropem” Townsa, to jedyną rzeczą której mu w sobotę brakowało była ozdobiona stalowa, kelnerska taca, na której leżałaby kolektywna dupa Knicks. Tak, dupa Knicks. Bo dupa Knicks była serwowana wszystkim kibicom Bockers w Madison Square Garden i przed telewizorami.
Nie można tak ospale przychodzić na mecz z Bostonem i spudłować dziesięciu pierwszych rzutów. Nie można przegrywać 33-50 – coś musi wrócić. Np. “serce i dusza” albo gość obrażający z trybun matkę Paytona Pritcharda. Ten mecz był w dodatku w ESPN!
Tym co nie działa dla Knicks w matchupie z Celtics jest to, że ławki obu klubów były latem na tym samym obozie umiejętnościowym Radosława Hyżego i Bronny’ego Jamesa. Więc kiedy Jayson wreszcie nie trafił jumpera z dwóch metrów – niekrytego! – Neemas Queta był przed obręczą, niekryty, żeby łatwo zebrać piłkę i faul. W kolejnej akcji miał już cztery zbiórki w ataku, a nie dobiegła jeszcze końca druga kwarta.
Potrzebna iskra przyszła od Toma Thibodeau, który, w tym meczu granym bez OG, KP i Jrue, na drugą połowę wstawił Milesa McBride’a w miejscu poniewieranego Achiuwy. Knicks zebrali się na chwilę, nagle Al Horford kryć musiał Bridgesa, i Knicks atakowali Korneta, który krył Josha Harta, czyli tak jak to Celtics przeważnie używają w tym matchupie swojego centra. Joe Mazzulla szybko jednak odpowiedział, wprowadzając lepiej rymujący się z McBride’em atletyzm Quety i Boston kontynuował granie zwykłego pick-n-rollu na szczycie – bez “spain”, nic wymyślnego. Piłka była w rękach Jaysona Tatuma.
Run 16-3 był natychmiastową odpowiedzią, do której Jayson dodał jeszcze side-step za trzy na Bridgesie. Mecz był praktycznie skończony, a było jeszcze 14 minut do końca. Mówisz? Tatum nie skończył jeszcze: w dwóch akcjach po sobie poszedł z Bridgesem do lewego post, skąd trafił dwa niemal identyczne fade-away’e. Totalny disrespekt – tak jak trójka z dwójkowej akcji z White’em, którą trafił w kolejnym posiadaniu.
Dzielił i rządził. Siła fizyczna, której nabył w ostatnich latach, pozwala mu dochodzić do swoich klepek i nie dać się z nich zabrać. Mikal Bridges to żaden Ron Artest – bardziej światowy pokój. Tatum pokazał dokładnie to w sobotę – dystyngowanie, stylowo i z wyższych sfer. All-NBA 1st występ i przypomnienie, kto był MVP finałów konferencji i że droga do tych dużych Finałów cały czas prowadzi przez Boston.
Rockets @ Mavericks 105:116 Sengun 30 – Davis 26/16/7
Pacers @ Lakers 117:124 Siakam 23 – Reaves 45/7/7
Hawks @ Wizards 125:111 Young 35/14a – Carrington 23/7a
Spurs @ Magic 111:112 Wembanyama 18/9z – Wagner 33/12z
Trail Blazers @ Timberwolves 98:114 Simons 21 – McDaniels 30/10z
Thunder @ Grizzlies 125:112 Shai G. 32/8a – Bane 20/9/5
Warriors @ Bulls 132:111 Curry 34 – White 27
Celtics @ Knicks 131:104 Tatum 40 – Brunson 36
Nuggets @ Suns 122:105 Jokić 26/11/9 – Booker 24
Pelicans @ Kings 118:123 Williamson 40 – Sabonis 27/16z
Jazz @ Clippers 110:130 Clarkson 24 – Zubac 26/16/5
19 punktów Tatuma w trzeciej kwarcie to jego najlepsza kwarta w tym sezonie. Po tym jak poprowadził Celtics w tym tygodniu do wygrania w Cleveland, tylko był lepszy w Madison Square Garden. Choć było już 96-74, to jeszcze został na boisku w czwartej kwarcie, by ukołysać Knicks, którzy wyglądali bezradnie, ale też zadziwiająco słabo fizycznie.
Chcesz czytać dalej?
Poniżej znajdziesz trzy różne opcje abonamentu. Zdecyduj się na jedną z nich, a w zamian otrzymasz pełny dostęp do wszystkich artykułów na naszej stronie. To dzięki Twojej pomocy portal jest wolny od reklam, a my możemy 24 godziny na dobę dostarczać Ci najświeższych wieści z NBA.
Subskrybcja
Uzyskaj dostęp dopełnej treści artykułów.
W potencjalnym matchupie w drugiej rundzie na wschodzie Celtics są po 2 meczach +50. Miło.
1 na 6 za 3 pkt, zbiórki tylko w obronie, 4 straty, -14 w +/-
gdyby nie był Francuzikiem, to może jakiś incydent z bronią mógłby zmienić trajektorię jego kariery; to ma być przyszłość koszykówki?
Słaby mecz, jak u każdego czasami. Bez spiny.
Wemby gra falami po kilka(naście) średnich / dobrych meczów. Lokalni beatwriterzy Spurs piszą teraz o sezonowej alergii i /lub kłopotach kondycyjnych.
Tak czy inaczej San Antonio nie jest nawet blisko solidnej rotacji podkoszowej. Brakuje kilogramów, doświadczenia przy rolowaniu. Jeremy niestety nie jest typem zawodnika wiszącego na obręczy
Podpisali Biyombo na 10 dni, ciekawe czy pojawi się na boisku w Waszyngtonie lub Bostonie.
Czy tylko mi nie ładują się filmiki w artykule poza tymi na końcu z yt?
u mnie działa
Mega podejrzany timeout wzięty przez Wagnera na koniec meczu Spurs – Magic. Czy jesteś tu jakiś sędzia, który wyjaśni? Franz wypadał już na aut kiedy zasygnalizował, ale jedna noga wciąż była na parkiecie.
@Anioł gdzie jesteś?
Potrzebne Twoje moce
W NBA przepisy mówią, że zawodnikowi sygnalizującemu time-out na polu ataku nie zostanie przyznana przerwa na żądanie jeśli obie jego stopy znajdują się w powietrzu lub jakakolwiek część jego ciała przekroczyła pionową płaszczyznę linii ograniczającej boisko. Dotyczy to oczywiście również linii środkowej (Rule no. 5 Scoring and Timing, Section VII—Timeout Requests).
W tym przypadku wszystko odbyło się zgodnie z przepisami.
Tutaj jest np ładnie wytłumaczone na przykładzie:
https://videorulebook.nba.com/archive/timeout-request-not-granted-player-is-in-mid-air-when-player-calls-timeout/
widac bylo jak wazny jest PJ dla dallas, jak zszedl z kostka chyba wtedy poszedl ten run houston; ogolnie dallas mega pozytyw, fajnie sie bedzie ich ogladac, a jeszcze kyrie narazie spokojnie, widdac ze chyba wszyscy chcieli oddac pole AD zeby dobrze wypadl bo praktycznie rozgrywal wiekszosc meczu poki gral
jeszcze kilka takich meczy i placzki zapomna o luce
@Mac
Nie ogarniasz tematu, nie chodzi o kilka meczy tylko o to że za 2-3 lata Dallas będzie w czarnej dupie. I każdy superstar czy nawet all-NBA się dwa razy zastanowi czy warto grać dla Mavs skoro potrafią wymienić franchise playera.
ps spójrz wstecz co zrobił Cuban kiedy zdobyli pierścień i jak mu się to odbija czkawką przez lata, jak widać ludzie nie uczą się na błędach innych
Morant jeszcze w 2021/22 był na równi z SGA, albo był od niego lepszy. Napisać, że w dzisiejszym meczu Shai (który i tak pudłował) był dwa razy lepszy, nadal wygląda na niedomówienie. Ja nadal ma trochę tego rozgrywania, ale przez te kontuzje wygląda na tak zmęczonego i pozbawionego eksplozywności, że aż ciężko go poznań.