Wake-Up: Mavs bez Luki wygrali w OKC, Pistons #5 na Wschodzie(!)

Była niedziela, mecze nie były pokazywane w ogólnodostępnym paśmie, więc Mavericks w back-2-backu mogli posadzić w Oklahomie Lukę Doncicia  i rzucić 39 punktów w pierwszej kwarcie na tej dziwnej mikro-koszykówce Thunder; Thunder, którzy startują Jalena Williamsa i Aarona Wigginsa na 4/5. Mavericks bez Doncicia mogli rzucać nad strefą, penetrować, atakować pole trzech sekund, iść na deskę, rzucać loby ponad 3-2 obroną OKC. Klasyka.

Obrona Thunder, bez Cheta Holmgrena, do wczoraj spisywała się zaskakująco zadziornie – dwa kolejne składy zatrzymując poniżej stu punktów – switchując, ale nie za często, by nie rozleniwić się, ale iść po steale (#1 w NBA), podwajając, ale nie za często, żeby nie oddawać nad głową akcji 4-na-3. W końcu poza Ousmane’m Diengem, który i tak gra bardzo śladowe minuty, nikt tu nie ma więcej niż dwa metry wzrostu. W ataku za to jeszcze więcej greatest-hits, jeszcze więcej gry jeden na jeden Shaia G. i Williamsa, z resztą ludzi stawiających zasłony i popujących, wyskakujących na obwód w tym 5-0 – w niedzielę jednak Thunder byli też bez rolowania i obrony Alexa Caruso. I może tego zabrakło.

Bo Mavericks prowadzili od drugiej minuty meczu aż do samego końca, prowadzili cały mecz na dwa-cztery posiadania, zanim zrobiło się nieco niebezpiecznie w ostatnich sekundach, gdy Thunder wymazali dziesięć punktów straty sprzed dwóch minut do trzech – do dwóch wolnych na cztery sekundy przed końcem i szansy na 1+zbiórka w ataku. Ale Mavericks tym razem przetrwali crunch, wcześniej nawet postowali Lively’ego na Oklahomie, świetnie grał PJ Washington, Kyrie postawił kilka zasłon bez piłki – a przynajmniej próbował i coś z tego wyszło – a od końca trzeciej kwarty Mavs wysyłali ostre podwojenia do Shaia G.. Przede wszystkim nie tracili piłki, grając bardzo metodycznie do swoich przewag.