Wake-Up: Hawks wygrali w NO. Pistons i Nets grali w koszykówkę

Gdyby Zach Lowe pisał jeszcze swoje “10 Things”, napisałby coś na pewno o Brooklyn Nets, bo lubił Nets, bywał na ich meczach. Napisałby coś o Schroderze, o subtelnościach w rozwoju Cama Thomasa jako podającego, może Cam Johnson dostałby punkt nr 8 – w końcu Nets Jordiego Fernandeza wygrali do niedzieli trzy z czterech poprzednich meczów i startują Bena Simmonsa na centrze.

W Pistons, którzy przyjechali w niedzielne popołudnie grać ten mecz też i w Canal Plus Sport, na czwórce wychodzi już Tobias Harris, a nie Isaiah Stewart w duecie na dwóch dużych. Nowy trener JB Bickerstaff może sobie więc pozwolić na takie rzeczy, jak umieszczenie czwórki na rozgrywającym rywali i switchowanie tych picków. Ale intrygujący drugoroczniak Ausar Thompson nadal nie został dopuszczony do gry, nr 5 draftu Ron Holland gra mało z ławki, więc z Timem Hardaway’em w piątce i z Malikem Beasley’em z ławki zrobiło się troszeczkę staro – dwóch starszych wingów i jeden starszy skrzydłowy w teamie, który zaczął 1-5 i ma blade nadzieje na ten sezon.

Ten wczoraj-wieczorem grany mecz przypominał mi mecz grany kilka godzin wcześniej w moim mieście – nie liczysz na talent, ale na takie wysublimowane aury jak: konektywność, braterstwo, twardość – wszystkie te klisze.

Liczysz na to, że oba teamy jednak nie będą w bonusie już w połowie drugiej kwarty, liczysz na to, że jeden z nich nie będzie trafiał tylko 30% rzutów. Już Grant Hill, ostatnia supergwiazda w historii Pistons, gdy zaczął pracować z Chipem Engellandem zwątpił w swój rzut i dotarł do niego imposter-syndrom, gdy ćwiczył sochany-z-jednej-ręki z odległości trzech metrów od kosza. Pistons mogą z tobą zrobić bardzo niemiłe rzeczy. Od 2008 roku nie wygrali meczu w playoffach.