Wake-Up: Pacers mają patent na Celtics. Katrick zjadł Miami

Kłopoty Indiany na starcie sezonu są w skali NBA unikalne, bo system ofensywny zainstalowany na Haliburtonie przez Ricka Carlisle’a to w lidze pick-n-rolli i izolacji widmo uderzeń z różnych stron, nagłych zmian kierunku ruchu samej piłki, graczy i też coś, czego w tym sezonie obrońcy tytułu jeszcze w swoim terminarzu nie widzieli.

Celtics w poprzednim sezonie regularnym przegrali oba mecze w Indianapolis – nie wygrali cały sezon ani jednego w Indy, gdy Haliburton był zdrowy. Kontuzjował się w drugim meczu Finałów Konferencji Wschodniej i szybko było po wszystkim.

Granat koszulek z żółtymi numerami, przeróżne cyfry ruszające się przed twoimi oczami szybko, 40 punktów w paint do przerwy w środę w Indianapolis, połowa z nich w transition – bo można biegać na tych Celtics, na długich zbiórkach z ich niecelnych trójek. Pacers są jak: co by było, gdyby to drużyna NCAA stała na froncie postępu i poszerzania granic w koszykówce. Bo jeśli grasz dobrze z ławki – to kończysz na boisku połowy. Nie decydują status i zarabiane pieniądze. To jest prawdziwa, rzeczywista sytuacja, gdy ławka napędza cały skład. Trwa ciągła, nieprzerwana walka o minuty.

Pascal Siakam, który trójką wygrał ten mecz w dogrywce 135-132, był wcześniej tak gorący za trzy, że Celtics przesunęli na niego z powrotem Horforda, ale Pacers głównie pozorowali zasłony, ścinali szybko, biegali jeszcze szybciej i robili blowout na ospałych Celtics, którzy zamgleni czekali na swoją nieuniknioność i kontury gry. Rick Carlisle zbierał pochwały za wstawienie Benny’ego Mathurina od startu drugiej połowy, bo nr 6 Draftu 2022 rzucił szybkie czternaście punktów w sześć minut, było już dwudziestoma, a nigdy nie chcesz być w środku obrywania blowoutem od Pacers: w głowie się kręci od tempa-tempa! a dziwny chudy gość z set-shotem patrzy ci w oczy, śmieje się i rzuca podania sprzed klatki piersiowej z lewego skrzydła do prawego rogu, albo floatery z pięciu metrów o deskę. Nagle Derrick White wygląda jakby nigdy nie opuścił San Antonio, Pritchard je ruskie w akademiku, Brown traci się w tym wszystkim, Tatum nie umie liczyć tak szybko. Co zrobisz?

Ale to nadal jest Indiana Pacers, upstart w Konferencji Wschodniej, nieszanowany latem team z uwagi na swoje kłopoty w crunchtime i brak Top-10 gracza. To dlatego  Pacers muszą robić pompki przy trójkach przed syreną i tracą 24 punkty przewagi, pudłując rzuty wolne w dogrywce, czując presję, którą czują nawet asystenci trenera – jeden z nich wstał z ławki, zaczął krzyczeć do Siakama, żeby podwoił, więc Siakam zrobił to i Celtics jednym podaniem mieli celną trójkę i teraz to Siakam krzyczał do ławki.