Dniówka: Najlepsze ruchy Prezydenta Stevensa

W 2021 roku Boston Celtics byli po swoim najgorszym sezonie od czasu gdy Brad Stevens po raz pierwszy wprowadził ich do playoffów. Wygrali tylko połowę meczów, miejsce w postseason musieli wywalczyć sobie w play-in, a pierwsza runda skończyła się dla nich już po pięciu meczach. W playoffach nie mieli kontuzjowanego Jaylena Browna, do tego Kemba Walker opuścił sporo czasu lecząc kolana, ale to nie było wystarczające usprawiedliwienie dla drużyny, która jeszcze rok wcześniej grała w Finałach Wschodu. To był dla nich bardzo słaby sezon, którego efektem okazało się duże trzęsienie w klubie – Danny Ainge i Brad Stevens opuścili swoje stanowiska. Celtics w jednym momencie stracili jednego z najlepszych managerów i trenerów.

Ainge odszedł, Stevens przejął jego posadę w managemencie. Wiedzieliśmy, że jest świetnym trenerem, ale debiutował jako manager, dlatego dużo było wątpliwości jak poradzi sobie w tej nowej roli. Teoretycznie miał bardzo komfortową pozycję startową – dwójkę młodych All-Starów i silny trzon drużyny, z którą trzy razy był w finałach konferencji, ale równocześnie niezwykle trudne zadanie. Bo zespół właśnie zanotował znaczący regres, nie było pewności, w którą stronę powinni pójść i nie brakowało sugestii, że czas rozbić duet Jay’ów, natomiast oczekiwania pozostawały niezmienne – 18 baner.

Trzy lata później Brad świętuje mistrzostwo.

Przypomnijmy najważniejsze ruchy, które pomogły zbudować najlepszy zespół sezonu 2023/24.

Powrót Ala Horforda
To była pierwsza poważna decyzja Prezydenta Stevensa. Od razu zaczął działać i już nieco ponad dwa tygodnie po przejęciu nowej posady dogadał transfer z Oklahomą City Thunder. Pozbył się problematycznego kontraktu i sypiących się kolan Kemby Walkera, w zamian przejmując Ala Horforda, który dwa lata wcześniej odszedł z Bostonu jako wolny agent. Ceną był 16 numer nadchodzącego draftu i to głównie miała być cena za zejście z $74mln Walkera. Niewielka cena biorąc pod uwagę, że zyskali finansową elastyczność i bardzo przydatnego zawodnika. Ale w tamtym momencie pozyskanie Horforda nie było postrzegane jako istotny zysk, bo jego notowania były równie kiepskie co Walkera. Miał już 35 lat, za sobą fatalny sezon w Filadelfii, a w OKC grał niewiele. Stevens jednak dobrze go znał, wiedział, jakim jest liderem, jak świetnie pasuje do Celtics i że ma zdecydowanie większą wartość niż mogą sugerować to statystyki.