Wake-Up: Sędzia Luka i Kyrie niszczą Minnesotę 3-0 w WCF

Słuchaj, Wiesław, tam zrobiłeś kroki, i uważaj proszę na niesioną, bo zacznę ci to gwizdać.

Niezupełnie znaną częścią historii Luki Doncicia jest ta, gdy miał pięć lat i w jego pokoju, jak u jego rówieśników, wisiały plakaty. Ale koszykarze byli z nich powycinani, zostawali sami sędziowie.

W wieku sześciu lat młodziutki Luka próbował zostać jednym z nich. Szybko jednak okazało się, że zwyczajnie nie jest w tym dobry. Próbował. Co roku pojawiał się na letnich obozach i tak przez trzy kolejne lata dawano mu do zrozumienia, żeby może lepiej zajął się czymś innym, np. graniem, bo sędziowanie ci nie idzie, stary.

I tak Doncić ostatecznie zdecydował się zostać koszykarzem, choć nigdy nie zapomniał o swojej prawdziwej miłości.

Do gier!

1) Walczyliśmy dziś rano z naszym serwerem, za co serdecznie przepraszamy, głównie serwer, bo zeszliśmy na niego z mocą machających ramion Luki, ale walczyliśmy rano też i z pewną właściwością Minnesoty Timberwolves, mianowicie Minnesotą Timberwolves w rozsypce.

Karl-Anthony Towns jest 3 na 21 za trzy w finałach Konferencji Zachodniej, a po 107:116 ostatniej nocy Wolves przegrywają z Dallas Mavericks już 0-3.

Żegnane:

pozamiatane

Serią 14-3 skończyli Mavericks mecz i obrócili dwupunktowe straty z ponad czterech minut przed końcem: finger-roll Kyrie’ego, tępy fadeaway Slo-Mo, całkiem genialny pass Luki przed podwojeniem i czysta trójka z rogu PJ’a Washingtona, zaraz ciasny fade Luki i powrót za arbitrem, żeby urwać mu głowę, pudła Conley’a, Edwardsa, strata tego drugiego, straty Jonesa, Luki, arbiter znajdujący głowę, pudło Townsa, arbiter podnoszący głowę i stepback Kyrie’ego na 67 sek. przed końcem, który dał Mavericks prowadzenie 111-105.

Po nim, Mike Conley wjeżdżał i drugi raz w czwartej kwarcie nadciągnął nad obręcz Daniel Gafford, który zdjął Mighty Mike’a, jak stąd do Bratysławy:

dlaczegobratysławy

Zaraz Gaff wygiął się jak cud atletyczny, ósmy w historii, żeby jedną ręką przysmażyć alleyoop od Luki i wysmażyć to na obręczy jak NBA Action i dowozimy o siódmej rano. Rudy złapał na tym piąty faul. Gaffy skończył wolny, 114-105. It was over.

Good Gaffy:

paczkipaczk

Po pierwszym meczu swobody, od drugiego meczu Luka i Kyrie są już bardziej lub mniej podwajani, ale żadne tam sposoby nie okazują się dobrymi, by zatrzymać to, co z czytanki tłumaczy reszcie graczy być może faktycznie najlepszy ofensywnie backcourt w historii ligi, Stan, i o co chodzi z tą Bratysławą.

“They’re trying to double me the whole game, trying to double Kai, so that just makes us better,” Doncic said. “Everybody touches the ball, everybody plays.”

Koszykówka – its simple.

Ale te 3-0 na nr 1 obronie Minnesoty robi też, umówmy się, widzimy, skład, który praktycznie nie ma w ogóle akcji off-ball. Nie, że piszemy też o Exumie, Hardy’m, Hardawayu, czy jakichkolwiek rezerwowych. No chyba że czasem puści Kidd Lukę, czy Luka sam się puści, od razu do pick-n-rolla po chwycie. Ale takiego szybkiego na boku. I to wszystko. Z drugiej strony więc nie jest to jakaś karuzela marzeń, tylko jeden na jeden, patrz, i wynik podkreśla jak dobrzy są koledzy na piłce – podkreślają to oni i Anthony Edwards, i to że od meczu nr 1 myślę o Ja Morancie, i co on by tu wykręcił czasem, gdy trzeba coś wykręcić Mr. Errr, Eir, Aaaair, ajajaj.

Spokojnie z tą twarzą NBA.

Mavericks trafili 56% rzutów z gry, 50% za trzy i wreszcie chociaż 84% wolnych, i tylko te 14 strat przeszkodziło w blowoucie. W meczu nr 3 Mavericks prowadzili od samego początku i tylko na chwilę stracili kontrolę, żeby wyblitzować Minnesotę z parkietu w końcówce, pokazując na końcu różnicę znajdowania klepek i rozwiązań. Zwyczajnie Dallas jest lepsze w podawaniu i rzucaniu, i ma ciała wystarczająco, żeby zewrzeć się i zebrać na dunki, bloki, nie przegrywać desek (32-33), podczas gdy Towns i mniej już Anthony Edwards fundują sobie autoterapie, żyją w swoich głowach, jak Dżanan Musa i Real Madryt w drugiej połowie wczorajszego wow-wklepu na końcu od niedocenianego, malutkiego, odważnego, filigranowego underdoga z Panathinaikurczekosu.

Karl is dead, send help:

bauza

33 punkty Irvinga na 12-20, 4 asysty, cztery straty. 33 punkty Doncicia na 10-20, 5-11 za trzy, 8-10 z linii, 5 asyst, 5 przechwytów, w tym ten wywalczony jumpball z Edwardsem w czwartej kwarcie, i tylko trzy stracone piłki. 16 punktów PJ’a Washingtona, 11 Derricka Jonesa Juniora i nagle 8 minut w drugiej połowie Dwighta Powella , który zastępował trafionego kolanem w głowę w pierwszej Derricka Lively II. Tym razem “(Tri)Center Mavericks” miał tylko 13 punktów, 8 zbiórek, 4 bloki na 5-9, ale wystarczyło.

eirtime

26 punktów na 11-24 Edwardsa, który miał dwie minuty w trzeciej kwarcie totalnego przejęcia, ale nie dowiózł meczu, totalnie przejęty i zmęczony, uganianiem się po drugiej stronie za Kyrie’em i Luką. Oddał tylko trzy rzuty w czwartej kwarcie. Będziemy teraz więc latem czytać o tym, że 22-letni gwiazdor NBA zajmie się kurwa mocniej kondycją.

Wolves mieli jeszcze pięciu ludzi w podwójnych figurach, ale trafili tylko 9 z 30 rzutów za trzy, a Kyle Anderson był jedynym graczem Minnesoty, który zablokował rzut przez 48 minut meczu. Nr 1 obrona my ass.

Wolves efektownie zwijają się więc w drużynę, którą nie byli w tym sezonie, pozwalając nagle Jasonowi Humongokidzilli grać nawet smallball w drugiej połowie tego meczu, jak wielki Ergin Ataman w swoim meczu, z Washingtonem na centrze, za czym PJ specjalnie nie przepadał w Charlotte, więc pomysł został szybko ucięty i wrócił Powell.

W tym momencie Mavericks i całe Stany lecą już sobie z Rudy’ego, który przegrał już pięć ostatnich playoffowych meczów z Luką. I robi się odrobinę inconfortable, gdy Luka pokazuje młodemu Hardy’emu, żeby też sobie zatańczył z wilkiem:

zpanemżyrafkiem

Tak więc tu jesteśmy. Mamy 3-0 w obu finałach. Luka ostatniej nocy wyglądał świeżej niż w meczu numer dwa, zmierzamy więc już od tygodnia do finałów Boston-Dallas, o czym dziś się w zasadzie już upewniamy.

Ale to jest naprawdę przegięcie, staramy się nie pisać o tym, ile energii wiatrowej można by pociągnąć od ramion Luki do dajmy na to Dzierzgonia.

Naz Reid ma dla nas jeszcze klasycznie przy 0-3:

Naz Reid: “If anyone can win four straight in this scenario, I think it’s us”

— Dave McMenamin (@mcten) May 27, 2024

Dzięki.

Fakt, głupio by wyszło Luce, ale to Minnesota, więc czwarty odcinek szóstego sezonu Fargo we wtorek w nocy.