Dniówka: Thunder użyją swoich assetów przed trade deadline? Restrykcje tax apron

35 zwycięstw po 50 meczach to najlepszy wynik Oklahomy City Thunder od czasu wyprowadzki Kevina Duranta.

Już po świetnej drugiej części zeszłego sezonu widać było, że w Oklahomie tworzy się wyjątkowy młody zespół, ale chyba nawet najwięksi optymiści nie spodziewali się, że tak szybko zrobią tak duży kolejny krok. Poprzednio skończyli z ujemnym bilansem i przegrali rywalizację w play-in, dlatego celem miał być po prostu powrót do playoffów. Teraz mają to niemal już zagwarantowane na dwa miesiące przed końcem fazy zasadniczej, a najważniejszym pytaniem pozostaje to, czy będą także w stanie namieszać w playoffach? Bo patrząc na ich osiągnięcia, są obecnie lepsi od niejednego kontendera.

Thunder zajmują miejsce na szczycie tabeli Zachodu, są jedyną drużyną obok Boston Celtics znajdującą się w top5 efektywności po obu stronach parkietu i mają drugi najwyższy w całej lidze wskaźnik NetRtg (8.1). Mają również jednego z najlepszych obecnie zawodników NBA, dysponującego mocnymi argumentami w dyskusjach o MVP, jednego z najlepszych debiutantów, także w odniesieniu historycznym i trenera, który rok temu zajął drugie miejsce w głosowaniu na Coach of the Year.

To mocny zespół, ale równocześnie bardzo młody i niedoświadczony. 25-letni Shai Gilgeous-Alexander jest najstarszym ze starterów, ma też najdłuższy staż w lidze (to jego szósty sezon) z zawodników rotacji, spośród których jeszcze tylko Lu Dort i Isaiah Joe grali w playoffach. Jedynie siedzący na końcu ławki Davis Bertans wie co znaczy wygrać playoffową serię, tymczasem Mark Daigneault dopiero w zeszłorocznym play-in zbierał pierwsze doświadczenia w trenowaniu meczów o stawkę.