Flesz: James Jones zatańczył w piwnicach Free Agency

To jest NBA, ci gracze są dobrzy. Są też dobrzy gracze poza NBA, ale wystarczą ci, którzy już są w lidze.

Praca Jamesa Jonesa od pół roku zredukowana została do zwykłej roboty papierkowej. Władzę i cały zamysł, działanie duże, strategiczne dotyczące składu zabrał mu z rąk i przejął oczywiście the one and only never be another Mat Ishbia. Po dealu po Bradleya Beala nie zostawił mu nic do roboty, tylko zagwarantować kontrakt piątego gracza w składzie Cama Payne’a, DeAndre Aytona ewentualnie rozmienić, ale może lepiej jeszcze nie, i za minima dobrać kolejnych.

I kiedy Lakers zajęci byli wydawaniem 88 mln dolarów na Hachimurę i Gabe’a Vincenta, kiedy Bulls dawali 52 mln Coby’emu White’owi i Jevonowi Carterowi, gdy wreszcie Minnesota dała 17 mln dol. Alexandrowi-Walkerowi i Troyowi Brownowi, James Jones najmniejszym kosztem, na minimalnych kontraktach, zdjął:

– Drew Eubanksa, lat 26, czyli gorszą wersję Phila Jacksona, też head-and-shoulders atletycznego, biegającego centra, z całkiem sporym już obyciem jako starter w tej lidze dla Portland (28 w ostatnim sezonie) i wcześniej dla Spurs – z obyciem większym niż Jock Landale, zwolniony tuż przed startem FA

– Keitę Batesa-Diopa, lat 27, wszechstronnego, niskiego skrzydłowego Spurs 203 cm wzrostu, z niezłym kozłem, wjazdem do obręczy i intrygującym balansem ciała w koźle, który w słabych Spurs 42 mecze grał przeciwko starterom innych drużyn i rzucał po 10 punktów w meczu na dumnych 51/39/80

– Damiona Lee, 30 lat, glory-catch-and-shooting za trzy zostawił

– Josha Okogie, 24 lata, odwagę, animusz, energię w obronie i do kontr zostawił też

– Yuta Watanaby, 29 lat, wszystko co wyżej przy Okogie’em, tylko z zaraźliwym uśmiechem, plus rewelacyjne 44% za trzy – nawet dla Yuty, outlier pewnie, ale zobaczymy – dodał. Kevin Durant lubił z nim bardzo grać i w poprzednim sezonie w Nets te właśnie minuty w grudniu i styczniu były najlepszymi, najzdrowszymi i najbardziej koszykarskimi w całej jego karierze na Brooklynie. Górne piątki goniły górne piątki. Nets byli +5.8 na 100 posiadań, gdy razem byli na boisku. Wygrali 13 z 14 ostatnich meczów, w których razem grali, w tym z Milwaukee, z Warriors razem +48. Nie, nie typuję jeszcze mistrza na sezon 2024/25.

James Jones już pokazał, że umie w charaktery i wie co z czym. Był w końcu w szatni w wielu mistrzowskich składach, mało grał i obserwował. Tak, tak, słyszeliśmy już o tym, ile można, i zbliżamy się już do terenów żartów z Jamesa Jonesa, koszykarza-GM’a, bez czterech lat ekonomii i biznesu w szkołach Ivy League – bo tak dobrze mu idzie. W kolejnym odcinku.

I wszystko to pierwszego dnia po cichu, po taniości – plus jeszcze Chimezie’ego Metu, 25 lat i 66 meczów z ostatniego sezonu dobrych Kings – bez dania kilku tym graczom szans może na to, by ugryźli trochę wyższe umowy za kilka dni, wgryźli się w część mid-levelu – to też sztuka znaleźć tych, którzy szybko weszli w to co było, bo bali się, że może być trudniej znaleźć więcej.

Niewiele już pracy James Jones w Phoenix ma, ale to co zrobił, czyli niewchodzenie za minima w 35-latków szukających ostatniej szansy, niewchodzenie w Wayne’ów Ellingtonów, zdziadziałych centrów, w kolegów LeBrona Jamesa, tylko w solidnych graczy w ich prajmie, jest dobre, jest bardzo dobre, jest młody-erik-spoelstra-tnący-wideo-taśmy-w-piwnicach-miami-heat dobre.