Najlepsze playoffy w historii Wolves i “przegrane mistrzostwo” przez Big Balls Dance

Minnesota Timberwolves mocno przepłacili za Rudy’ego Goberta, co do tego nikt nie ma wątpliwości, ale przynajmniej sprawili, że zrobiło się ciekawiej. Zwrócili na siebie uwagę całej ligi i stali się drużyną, którą będziemy obserwowali w nadchodzącym sezonie. W ostatnich latach znajdowali się na obrzeżach NBA, a teraz 10 ich meczów będzie pokazywanych w ESPN/TNT. To tyle samo co zespół Ziona Williamsona i tylko jeden mniej od ekipy Jimmy’ego Butlera.

Wolves powinni być też znacznie silniejszą drużyną, która ma szansę na dłużej pozostać w playoffowym gronie. Ich playoffowy sufit jest oczywiście kolejnym powodem do krytykowania wymiany Goberta, ale podczas gdy reszta ligi śmieje się, że co najwyżej będą zespołem na drugą rundę, w Minnesocie już to oznaczałoby nawiązanie do największego sukcesu w historii klubu.

W żadnym innym mieście, w którym rozgrywane są mecze NBA, kibice nie obejrzeli tak mało playoffowych zwycięstw jak właśnie w Minneapolis. Doliczając dwie tegoroczne wygrane, było ich dokładnie 20. Ledwie 20, a przecież klub powstał w 1989 roku. Przez ten długi okres ponad 30 lat nawet Sacramento Kings uzbierali więcej zwycięstw (35), choć obecnie mało kto już pamięta ich ostatni playoffowy mecz. Nawet w Seattle mieli łącznie więcej powodów do świętowania (52), a przecież nie ma tam już klubu NBA od 2008 roku.

Wolves przez ostatnie 18 lat tylko dwa razy znaleźli się w najlepszej ósemce Zachodu, natomiast w całej historii swojego istnienia zaledwie raz przebili się przez pierwszą rundę.

Udało się to w 2004 roku. A kiedy już wreszcie wygrali swoją pierwszą serię, potem wygrali też kolejną, dotarli do Finałów Zachodu i niewiele brakowało, żeby zagrali o mistrzostwo. W Minnesocie do dziś są przekonani, że pokonaliby Los Angeles Lakers i poradziliby sobie również z Detroit Pistons, gdyby tylko Sam Cassell był wtedy zdrowy…

W 2003/04 Cassell rozgrywał swój jedyny w karierze All-Star sezon, będąc drugim najlepszym zawodnikiem drużyny obok MVP Kevina Garnetta. W playoffach kontynuował świetną grę, otwierając pierwszą i drugą rundę 40-punktowym występami, jednak w Finałach Konferencji od samego początku był już bardzo mocno ograniczony przez problemy z biodrem. Próbował grać, niestety pierwszego meczu nie udało mu się dokończyć i czwartą kwartę przesiedział na ławce, a w Game 2 już w pierwszej minucie musiał zejść do szatni. W całej 6-meczowej serii z Lakers był w stanie dać drużynie tylko 64 minuty gry. W ostatnich dwóch pojedynkach już nie wyszedł na boisko, a po sezonie musiał poddać się operacji biodra.