1. Tyler Herro (Miami): 40% za 3, 20.7 punktów i 4.0 asysty w 33 minuty gry
Na to że 22-latek, dwa lata po rzuceniu 37 punktów w meczu nr 4 finałów Konferencji Wschodniej, zgodzi się pełnić rolę rezerwowego pozwolić mogło sobie tylko kilka drużyn w lidze. Jest to jeszcze jeden dowód na wysoki poziom kultury w Miami HEAT. To poświęcenie Herro wyraził dobrze po otrzymaniu tej prawdziwej nagrody, gdy powiedział, że na rolę 6th Mana zgodził się tylko dlatego, żeby ją wygrać.
I w gruncie rzeczy Boy Wonder nie miał żadnej konkurencji. Minęły już czasy Manu Ginobiliego, czasy Jamala Crawforda, czasy Lou Williams – krótko mówiąc graczy, którzy gotowi byli poświęcić punkty na mecz, czyli klarowne i zrozumiałe przez właścicieli klubów pieniądze, na rzecz performensu drużyny. Każdy z tej trójki w swoich czasach zostawił na stole kilkanaście do dziesiąt milionów dolarów, a Ginobili na pewno kilka wizyt więcej w Meczu Gwiazd niż dwie, z powodu niższych minut na mecz – w mniejszym stopniu Crawford i Sweet Lou. Może w pewnym wyższym sensie to co zrobił Herro będzie przedłużeniem pewnej potrzebnej w sporcie tradycji, bo żeby ci młodzi teraz godzili się robić “mniej” dla dobra składu, to może nie być łatwe do wytłumaczenia w-tych-czasach. Dlatego Herro powiedział wprost – dobrze, że wygrałem, bo może gdybym nie wygrał, toooo – tak jakby Erik Spoelstra i Pat Riley mieli mu to po prostu obiecać na końcu jego starań.
“I wanna be an All Star next year.”
No, no.
Chcesz czytać dalej?
Poniżej znajdziesz trzy różne opcje abonamentu. Zdecyduj się na jedną z nich, a w zamian otrzymasz pełny dostęp do wszystkich artykułów na naszej stronie. To dzięki Twojej pomocy portal jest wolny od reklam, a my możemy 24 godziny na dobę dostarczać Ci najświeższych wieści z NBA.
Subskrybcja
Uzyskaj dostęp dopełnej treści artykułów.
