Kajzerek: Long and tall and that’s all?

Była pierwszą kobietą, która zdobyła punkty na Igrzyskach Olimpijskich i jedyną wybraną w drafcie NBA. Jej historia jest niepowtarzalna i stanowi ogromną inspirację. Pomogła wychować wiele pokoleń fantastycznych koszykarek nie tylko dając przykład, a przede wszystkim pracując z nimi u podstaw. Lusia Harris zmarła na początku tego roku. Kilka tygodni przed jej śmiercią powstał krótkometrażowy film dokumentalny obrazujący jej życie na parkiecie oraz poza nim. Okazał się tak dobrze wykonaną pracą, że otrzymał Oscara na tegorocznej gali.

W projekt zaangażowali się m.in. Stephen Curry oraz Shaquille O’Neal. Panowie zainwestowali swój czas oraz pieniądze, by reżyser – Ben Proudfoot miał wszystkie zasoby potrzebne do stworzenia obrazu, który rzetelnie odda historię tej wybitnej koszykarki. Zatem Shaq i Curry mogą dorzucić do swojego dorobku Oscara, ponieważ występowali w charakterze producentów dokumentu. Kluczowa pozostaje jednak jego treść i biorąc pod uwagę, że ma tylko 22 minuty i jest dostępny online na kanale YouTube New York Times’a, gorąco zachęcam, by wziąć udział w tej lekcji historii.

Proudfoot odbierając nagrodę za swój obraz mówił, że statuetka jest odpowiedzią na pytanie, czy dokumenty sportowe traktujące o kobietach znajdą odbiorców. W opinii reżysera wyróżnienie dla “The Queen of Basketball” otworzy drzwi dla innych równie ambitnych projektów opowiadających historię sportsmanek. Lusia Harris jest członkinią Galerii Sław w Springfield, a mimo to wiele osób nie wiedziało o jej istnieniu, m.in. Shaq, który był do tego stopnia zdumiony, że dołączył do producentów filmu. Stephen Curry z kolei, zaraz po śmierci Harris, miał na butach napis “Queen Lucy”. Zawodnik Golden State Warriors ma dwie córki, więc czuje się w obowiązku, by historie wielkich kobiet nie tylko ujrzały światło dzienne, ale zostały też odpowiednio docenione.