Flesz: Terenówki z Houston

Jest taka dobra strona – YouTube. I jest jeszcze lepsza: Random Page na Basketball Reference. Gdy otworzysz ją w nowym oknie, wyskoczy strona przypadkowo wybrana z BR. Na ogół są to wylosowane boxscore’y z meczów ABA/NBA, od 1946 roku zaczynając. Używam jej w ostatnim tygodniu, żeby zaspokoić swój raczkujący głód koszykówki w tym cudownie leniwym od dwóch tygodni offseason.

Ale nawet ta strona potrafiła mi wybrać wczoraj mecz z ostatniego tygodnia sezonu regularnego Luka Doncić vs Ja Morant! W sieci już wszystko o nas wiedzą! (Grizzlies odjechali w trzeciej kwarcie zmęczonemu Luce i wygrali +29). Więc oglądaliśmy to razem z przyjacielem, kiedy padło pytanie z pozoru retoryczne: “Shaq z Lakersów pewnie nie miażdżyłby już tak we współczesnej koszykówce?”. Pierwsza myśl: no pewnie, że nie, musiałby kryć wyżej, biegać szybciej i więcej, nie rzucałby za trzy, pudłował wolne. Joel Embiid mógłby być w tych czasach lepszym od niego centrem. Ale zaraz popatrzyliśmy na chudych, nic nieumiejących Dwightów Powellów, Willie Cauley-Steinów, czy startującego w tym meczu w Memphis na centrze, mierzącego 203 cm Xaviera Tillmana i zaraz pojawiła się myśl: “Jeśli Zion robi to co robi, to Shaq rzucałby 30+ punktów na tych ludziach”.

Ishmail Wainright mierzy 198 cm, waży 107-112 kg. W 2017 roku został niewydraftowany z czarnego jak smoła Baylor i obecnie ten niegdyś Big 12 All-Defensive Team Ugandyjczyk, po trzech latach spędzonych w Europie, próbuje na niegwarantowanym kontrakcie dostać się do unikatowego składu Toronto Raptors. Nie jest centrem – umie podawać i rzucać. To ktoś, kto w Europie zaliczał po 3 asysty w meczu. Być może jednak powinien próbować swoich sił nie w Raptors, tylko w Houston Rockets.