Derrick Rose nie lubi łatki “vintage”

Derrick Rose rozgrywa w barwach New York Knicks bardzo dobry sezon. Otwarcie mówi, że najlepiej gra się mu pod Tomem Thibodeau i to widać. Rozgrywający był jednym z kluczowych zawodników w układance szkoleniowca, pozwalając Knicks na powrót do play-offów. Przyjęło się też, że za każdym razem, jak Rose zrobi jakąś dobrą akcję, komentatorzy zwykli wtedy aktywować przycisk “Vintage Derrick Rose”. Sam zawodnik napisał, że nie do końca się mu to podoba.

Wyobraź sobie, że masz wymarzoną pracę lub pracujesz w jednej firmie od 10 lat. Krew, pot i łzy, a ktoś z innej firmy przychodzi i mów ci: “Hej, wyglądasz dzisiaj jak stary ty” LMAO. W ogóle ich nie znasz, a oni myślą, że znają ciebie, bo oglądali cię z daleka jak pracujesz. Nie wytrąciłoby cię to z równowagi? Przez te 10 lat miałeś wzloty i upadki. Jesteś człowiekiem! Co jednak, gdyby liczby wskazywały, że w tym roku byłeś bardziej efektywny? Co jeśli jesteś zupełnie innym graczem? Nic w mojej grze nie jest “VINTAGE” poza floaterami. Już nie robię wsadów ani nie skaczę tak wysoko. Nie jestem już tak szybki, nie potrafię samemu skończyć kontry. Nie rzucam nawet moich reverse layupów. Jestem zupełnie innym koszykarzem. Uwielbiam szachy, więc ujmę to tak…

Straciłem królową na początku rozgrywki, ale walczyłem, kur…, o to, aby jeden z moich pionków przeszedł przez całą planszę, żebym mógł ją odzyskać. Jeśli grasz w szachy, to wiesz, że jest to trudne do osiągnięcia. Zdajesz sobie również sprawę, że nawet partie wielkich mistrzów wygrywane są małą liczbą figur – chodzi o strategię, serce i umiejętności. Fajnie jest powiedzieć, że w dalszym ciągu gram, bo przez całe życie mierzyłem się z przeciwnościami. Uśmiecham się, bo wiem, że przeszedłem przez spore gówno. Chodzi też o dorastanie w biednej części Chicago – nikt nie rozumiał mojego bólu i marzeń. Vintage czy nie – I’m extremely Blessed and Skilled.