Rookies: Wiggins, Nurkic i Noel

Przed sezonem dużo było dyskusji o wartości zawodnika wybranego z pierwszym numerem ostatniego draftu, kiedy czekaliśmy na jego transfer do Wolves. Pojawiało się sporo głosów wątpiących w jego możliwości i w to, że stanie się graczem na miarę pierwszoplanowej postaci drużyny. Teraz to ucichło, ponieważ Andrew Wiggins swoją grą przypomina dlaczego jeszcze rok temu wszyscy tak zachwycali się jego potencjałem i chcieli po niego tankować.

Kontuzje w Minnesocie sprawiły, że został rzucony na głęboką wodę i bardzo szybko stał się główną opcją w ataku. Potrzebował chwili, żeby się w tym odnaleźć i początkowo jeszcze nie imponował, a my narzekaliśmy, że debiutanci niezwykle rzadko przekraczają poziom 20 punktów. Wigginsowi w pierwszych 19 meczach udało się to tylko dwukrotnie, ale za to już 12 razy w kolejnych 21 spotkaniach. W niedawnej wizycie w Denver ustanowił swój rekord kariery zdobywając 31 i coraz bardziej ucieka rywalom w wyścigu po tytuł Rookie of the Year. Nie licząc wykluczonego przez kontuzję Jabari’ego Parkera, pięciu meczów Langstona Gallowaya w Nowym Jorku i jednego występu Jamesa Michaela McAdoo, Wiggins jest jednym debiutantem z dwucyfrową średnią punktów (15.1).