Marcin Gortat All-Starem?

Marcin Gortat #NBAballot. Głosujecie? Otylia Jędrzejczak i Piotr Gruszka już to zrobili i grupa gwiazd chcących wysłać naszego jedynaka w NBA na Mecz Gwiazd szybko się powiększa. I pewnie cały czas głosują, bo przecież można robić to codziennie.

Podoba mi się, że polscy sportowcy i celebryci włączają się w promowanie Gortata. W końcu głosowanie na piątki All-Star Game to przede wszystkim konkurs popularności i przy okazji można nie tylko pokazać silne wsparcie polskich kibiców dla Gortata, ale też przypomnieć, że tam za oceanem w najlepszej koszykarskiej lidze świata gra nasz człowiek. Im więcej będzie wokół tego szumu, tym lepiej. Może to zainteresuje osoby, które na co dzień niespecjalnie śledzą wydarzenia w NBA, żeby przyjrzeć się bliżej jak Marcin i jego Washington Wizards sobie radzą, a przy okazji przekonać się jak dużo frajdy przynosi oglądanie meczów naszej ulubionej ligi.

Tylko, że jeśli taki przeciętny kibic polskiego sportu zacznie oglądać Gortata, może się nieco rozczarować. Przecież słyszał, że w wakacje podpisał on $60-milionowy kontrakt i skoro jest najlepiej opłacanym polskim sportowcem obok Roberta Lewandowskiego, naturalne jest, że spodziewa się zobaczyć Gortata jako jedną z gwiazd ligi. Poza tym czyta o jego świetnych występach za każdym razem gdy Marcin zaliczy double-double, pamięta też, że kilka razy zdobywał już ponad 20 punktów i dowiedział się o pozycji Wizards w tabeli Wchodu. To brzmi dobrze, a teraz jeszcze mówi się o głosowaniu na niego do Meczu Gwiazd. Dlatego oczekiwania są duże. Znam to na przykładzie mojego teścia, który nie ogląda koszykówki, ale śledzi wiadomości sportowe, wie kiedy Gortat ma double-double i oczekiwał, że musi on ustabilizować formę, żeby nie tylko jeszcze częściej je zaliczać, ale też żeby zdobywać po 20 punktów. To jest patrzenie przeciętnego kibica, który nie za bardzo wie o co chodzi, tylko słyszy o dobrych występach naszego środkowego i spodziewa się, że będzie on najlepszym strzelcem drużyny, bo też ocenia go tylko po cyferkach.

Głosujemy na Gortata bo to nasz człowiek, a równocześnie ważna postać drużyny z czołówki tabeli Wschodu. Nie jest w NBA zawodnikiem anonimowym, wypracował sobie silną pozycję, jest pewnym punktem Washington Wizards i tylko jednym z 30 graczy w całej lidze występujących na pozycji środkowego w pierwszej piątce. To coś znaczy, ale to mimo wszystko trochę mało, żeby mówić o nim poważnie w kontekście All-Star Game. Dlatego warto się zastanowić czy poza patriotycznym wspieraniem naszego reprezentanta i przekonaniem, że nasz człowiek powinien mieć miejsce w gronie gwiazd, możemy znaleźć też obiektywne przesłanki, żeby myśleć o Gortacie jak o All-Starze? Wiadomo, że nie jest gwiazdą na miarę pierwszej piątki, ale może ponownie jest w podobnej pozycji co trzy lata temu?

Pamiętamy jak u boku Steve’a Nasha rozgrywał swój sezon życia. Był najlepszym strzelcem Suns, trafiał 55% z gry i był jednym z siedmiu zawodników w całej lidze mających średnie na poziomie co najmniej 15-10, a jego PER wynosiło 21.2. Wtedy był jednym z kandydatów, których brano pod uwagę nie tylko wśród polskich kibiców, tym bardziej, że  obowiązywały jeszcze stare zasady głosowania i osobno wybierało się centrów. Obecnie ma większą konkurencję będąc w szerszej grupie zawodników frontcourtu, ale z drugiej strony, gra w silniejszej drużynie i na słabym Wschodzie, gdzie nie ma tylu gwiazd co w tej lepszej konferencji, dlatego łatwiej może być się przebić.

Przyjrzymy się więc osiągnięciom Marcina z tego sezonu. Rozpoczął go od mocnego uderzenia i na początku w dwóch kolejnych meczach miał na koncie 20 punktów. Potem było już podobnie jak w poprzednim roku, ale w ostatnim czasie słabiej spisuje się pod tym względem i jest mniej widoczny w ataku. W ostatnich 10 meczach tylko 5 razy zanotował dwucyfrowe zdobycze, ani razu nie przekroczył pułapu 14 i obecnie jego średnia wynosi 12.3 punktów. Jest to czwarty wynik w Wizards, ale nie daje mu to miejsca wśród najlepszych środkowych ligi i na pewno nie jest to poziom, który stawiałby go w gronie All-Stars. Trzeba jednak zwrócić uwagę, że w tym sezonie spędza nieco mniej czasu na parkiecie niż poprzednio (29.6 z 32.8min), a w przeliczeniu PER-36 (14.9) wypada najlepiej od tego świetnego sezonu 2011/12 w Suns. Przede wszystkim jest jednym z najlepszych finiszerów przy obręczy i w restricted area trafia 71.1%, co daje mu 8. miejsce z zawodników, którzy oddali tam co najmniej sto rzutów. Generalnie jednak jego skuteczność z gry spadła i wynosi 52.2%. To nadal dobry wynik, ale nie są to już te czasy gdy grając w Phoenix był jednym z najskuteczniejszych zawodników ligi. Jego wskaźnik True Shooting wynosi 55.4% i porównując go do innych centrów, którzy również odgrywają większe role w swoich zespołach i spędzają na parkiecie średnio co najmniej 20 minut, w tej kategorii jest w środku stawki (16 z 33).

Nie imponuje w ataku, w dodatku Wizards zdobywają średnio 1.5 punktów więcej na sto posiadań kiedy on siedzi na ławce, a jego wskaźnik Offensive Real-Plus Minus (-2.65) jest jednym z najgorszych wśród środkowych. Dlatego chcąc widzieć w nim kandydata do Meczu Gwiazd lepiej nie skupiać się na jego zdobyczach punktowych.

Pod względem zbiórek z średnią 7.9 jest najlepszy w Waszyngtonie, ale dopiero 25. w całej lidze i jest to jego najgorszy wynik od sezonu, w którym został wytransferowany z Orlando do Phoenix. Tymczasem jeśli weźmiemy pod uwagę wskaźnik zbiórek, obecne 15.2% to jego career-low. Przede wszystkim jest jednym z najgorszych centrów jeśli chodzi o zbiórki w ataku (8.1%), w walce na bronionej desce spisuje się lepiej i ostatecznie w tej grupie 33 środkowych grających minimum 20 minut, plasuje się na 20. pozycji.

Tym też nie zawalczy o All-Star Game, ale przecież jest jeszcze obrona i to jego mocna strona, chociaż patrząc na jego najniższe od kilku sezonów 1.4 bloków znowu możemy nie być pod wrażeniem. Wiemy jednak, że to nie jest miernikiem defensywnej wartości. Tymczasem w innych statystykach wypada bardzo dobrze. W porównaniu z poprzednim sezonem lepiej chroni obręcz, pozwalając tam rywalom na 48.6%, co daje mu miejsce w top-15 wśród zawodników, którzy średnio bronią co najmniej 7 rzutów. Dobrze radzi sobie też w okolicach kosza i na dystansie do sześciu stóp od obręczy, czyli niecałych dwóch metrów, broni rzuty rywali na 51.9%, podczas gdy ich średnia w sezonie wynosi 60.2%. Ma swój udział w tym, że Wizards są drugą najlepszą drużyną pod względem traconych punktów w paint. Natomiast ogólnie rywale przeciwko Gortatowi rzucają o 4 punkty procentowe gorzej niż przeciętnie. O jego wartości defensywnej świadczy też bardzo dobry Defensive Rating wynoszący 96.6. Spośród starterów na pozycji środowego tylko Andrew Bogut i Dwight Howard są w tym względzie lepsi, a Wizards bez niego na parkiecie pozwalają na aż 10.1 punktów na sto posiadań więcej. Tak więc niewątpliwe ma on swoją ważna rolę w tym, że Wizards są w top-5 najlepiej broniących w lidze. Dlatego jeśli chcemy mówić o nim jako o kandydackie do ASG, to właśnie defensywa jest tym na co w największym stopniu powinniśmy wskazywać. To jednak nie oznacza, że można mówić o nim jak o elitarnym obrońcy i oczekiwać, że to zapewni mu miejsce w Meczu Gwiazd tam samo jak Royowi Hibbertowi. To nie jest ten sam poziom.

Biorąc pod uwagę słabość Wschodu, to że nawet LeBron James obniżył loty, że słabiej grają mający problemy zdrowotne Carmelo Anthony i Joakim Noah, że Kevin Love dopiero stara się odnaleźć w Cleveland, że Al Jefferson nie jest tak dobry jak rok temu, a jego Hornets są rozczarowaniem, że Al Horford odzyskuje formie po długiej przerwie, że Nikoli Vucevicowi przydałby się lepsze wyniki zespołu i też to, że Andre Drummond dopiero w ostatnim czasie się rozkręca, mówienie o Gortacie w kontekście ASG nie jest tylko wymysłem polskich kibiców. Jego nazwisko pojawia się w dyskusji w szerokim gronie potencjalnych kandydatów, ale też nie ma co się oszukiwać, że zasługuje on na miano All-Stara. Jest ważnym zawodnikiem czwartej drużyny Wschodu, ale statystycznie wypada słabo, a to w tym kontekście ma znacznie. Nie powinniśmy jednak traktować tego jak zarzutu wobec niego, bo też nie powinniśmy oczekiwać, że Marcin będzie gwiazdą.

Pamiętam jak jeszcze w zeszłym sezonie, czy wcześniej w Phoenix krytykowaliśmy go tutaj, kiedy zdarzały mu się wypowiedzi, że chciałby większej roli i chciałby zdobywać więcej punktów. Teraz już nie próbuje być gwiazdą (może dlatego, że dostał swoją wypłatę, po prostu nie musi się już martwić o statystyki), a skupił się na tym co potrafi najlepiej i staje się coraz lepszym specjalistą. Tego właśnie od niego oczekiwaliśmy, że będzie przede wszystkim role playerem jakiego dzisiaj każdy chce mieć na centrze, czyli zawodnikiem, który zajmuje się obroną, stawianiem zasłon, rollowaniem do kosza i walką na tablicach. To nie musi przekładać się na ładne cyferki w box score’ach, ale najważniejsze, że ma pozytywny wpływ na postawę drużyny.

To jest właśnie Gortat – bardzo dobry zadaniowiec, nie All-Star. Można powiedzieć, że tylko tyle, ale to też aż tyle. Oczywiście to nie jest sexy, tym nie zainteresuje polskich mediów, które na siłę próbują kreować go jako gwiazdę Wizards, ale to właśnie taką grą potwierdza, że w Waszyngtonie dobrze zrobili zatrzymując go u siebie i wydając na niego duże pieniądze. Dlatego mimo wszystko w tym konkursie popularności warto docenić to co robi Marcin i pokazać mu nasze wsparcie. Nie umieścimy go w All-Star Game i dobrze, bo chcemy tam oglądać tych naprawdę najlepszych, ale możemy go wyróżnić i póki co udaje się to bardzo dobrze, bo dzięki naszym głosom ma siódmy najlepszy wynik we frontcourcie Wschodu.