Dniówka: Gdzie ja i Donald Sterling wymieniamy tipy w Fantasy

Siedzieliśmy w sierpniu ze zNYKającym i jego przyjaciółmi w klubie Pomost 511, dwa kroki od Wisły. To nie był ładny dzień, w zasadzie wiało i padało jak ‘hej, gdzie są tropiki kiedy ich potrzebujemy?’, wiesz 20 stopni wieczorem, nasze polskie :((( “tropiki”.

Pijąc piwo, zimniejsze niż pogoda, na skórzanych sofach (szczerze mówiąc wilgotnych i bardziej obskórnych niż skórzanych) powiedziałem, że jestem jakoś średnio podekscytowany sezonem 2013/14. To było jak puszczenie – pardon – bąka w towarzystwie. A bo Miami Heat grają o three-peat, nic nie zmienili w składzie, jest 11 teamów z szansami na tytuł, nie ma wśród nich Lakers i z punktu widzenia dramy najciekawszami historiami sezonu 2013/14 jest to co wydarzy się po sezonie, czyli najpierw Draft 2014 (mityczny już niemalże) a potem wolna agentura z LeBronem Jamesem, Kobe’m Bryantem, Carmelo Anthony’m i Dwyane’m Wade’m.

Potem – w zasadzie to dopiero jakieś dwa miesiące później – wróciła koszykówka. Derrick Rose zdobywający punkty spod Roy’a Hibberta jak “SAY WHAAAT?”, Houston Rockets lepsi niż mogliśmy przypuszczać, czy w końcu Greg Oden i jego JEDEN dunk. Nie trwało to długo zanim przypomniałem sobie – okej, może to będzie jednak ciekawsze niż przypuszczałem. W końcu to koszykówka, ta z NBA – sport który zaspokaja nas estetycznie i statystycznie na najwyższym możliwym poziomie.

A dziś? Dziś już rozpocznie się prawdziwe granie i nie mogę się doczekać, nie tylko tego czy Miami Heat faktycznie przy użyciu Hologramu odtworzą The Rzut Ray’a Allena przed meczem otwarcia (!).

INDIANA – ORLANDO (0:00)

Victor Oladipo rozpocznie swoją karierę w Hoosier State, czyli tam gdzie w ciągu trzech ostatnich sezonów przeszedł niespotykaną drogę od rezerwowego, role-playera aż po wybór z nr 2 Draftu. Porównania do Jordana i Wade’a na bok, ale mój typ, że za 5 lat będzie najlepszym rzucającym obrońcą w NBA.

NBA się zmienia i to my ją zmieniamy, kibice. Mądrzejsi o eFG% i TS%, aby rozróżniać i śmiać się z wysoko wolumowych-strzelców, a doceniać takich zawodników jak Paul George i Kawhi Leonard – nie streetballowców, ale graczy na dwie strony parkietu. Mój typ, że Victor Oladipo dokładnie takim graczem będzie.

Indiana Pacers zaczynają sezon będąc +11.5-punktowym faworytem i praktycznie już przed pierwszym meczem znamy odpowiedź na najciekawsze przedsezonowe pytanie dotyczące Pacers.

To Lance Stephenson, a nie Danny Granger będzie starterem Indiany i to nie powinno się zmienić.

Granger dziś nie zagra i opuści pierwsze 3 tygodnie sezonu przez naciągniętą lewą łydkę. To klasyczna kontuzja sportowca, który wraca po kłopotach z kolanem i jego mięśnie ulegają przeciążeniu. Jest więc raczej pewne, że trener Frank Vogel nie będzie uzależniał swojej piątki od kolejnych prób powrotu Grangera. Ta piątka z poprzedniego sezonu rozegrała przecież najwięcej minut w NBA spośród wszystkich w lidze i była – przypomnijmy – bardzo, bardzo dobra.

Magic tymczasem dziś nie bez jednego, ale bez dwóch silnych skrzydłowych. Glen Davis nadal rehabilituje się po lipcowej operacji lewej stopy. Tobias Harris ma z kolei kłopoty z kostką i już został wykluczony na ten mecz przez Magic.

MIAMI – CHICAGO (1:00, Canal+ Sport HD)

Co tu dużo mówić… To oficjalny comeback Derricka Rose’a, poprzedzony prezentacją mistrzowskiego banneru Heat i ofiarowaniu Norrisowi Cole’owi jego drugiego pierścienia w drugim sezonie w NBA (Norris Cole robi run na jakiś pomnik albo mniejszy monument).

W Miami zagrają raczej wszyscy, bo Greg Oden (hej! ten gość! Greg Oden!) jest day-to-day. W Chicago jedyną niewiadomą był uraz pachwiny Joakima Noaha. Noah jednak ćwiczył w poniedziałek i Tom Thibodeau zapowiedział, że jego center nie będzie podlegał żadnym minutowym restrykcjom (w słowniku Thibsa: zagra 40 minut).

Poza Rose’m, nie ma tutaj specjalnie nic nowego o czym moglibyśmy się dowiedzieć (tak, wiem, Rose to dużo, ale widzieliśmy go już w meczach Bulls-Heat wielokrotnie). Heat podczas poniedziałkowego treningu użyli asortymentu – typu naramienniki, ochraniacze – jakiego używają amerykańscy futboliści. Over-under na ilość fauli niesportowych w tym meczu to silne 2.

LA CLIPPERS – LA LAKERS (3:30, Canal+ Sport HD)

Znasz tę niezgrabnie wyglądającą czynność, gdy wyjąłeś już zawór z materaca, odstawiłeś go na chwilę, ale aby przyspieszyć upływ powietrza składasz go na pół, potem raz jeszcze, stajesz na nim i zaczynasz deptać jak w beczce kapusty albo w szamańskim tańcu? Znasz to. Tak wygląda dzisiejszy mecz z perspektywy kibica Lakers – nie tylko bez splendoru, który od 2008 roku towarzyszył ich meczom otwarcia, ale w dodatku jeszcze bez Kobe’go Bryanta, który dzisiaj na pewno nie zagra.

Poza tym Clippers…

Dziś zaczyna się nowy czas w Clippers, czas Doca Riversa. Tymczasem we wtorek rano Woj przyszedł z historią, która przypomina, że Donald Sterling jest jak “James Dolan plus podglądanie swoich graczy pod prysznicem”.

Sterling miał ponoć zawetować pierwszy deal – też wiceGM’a – Riversa. Ten z Ericem Bledsoe, Caronem Butlerem, JJ’em Redickiem (sign/trade) i Jaredem Dudley’em. I zrobił to, gdy już wszystko było ustalone i czekało na puszczenie.

Bawi mnie to – tak, że naprawdę mnie to dziś bawi – że jeśli za jakiś czas będziemy się zastanawiać (ok, może nie my, ale np Kevin Arnovitz w moim ulubionym podcaście “Clippers Podcast” <Kosma, przebij to>) czy Clippers dobrze zrobili dealując Bledsoe za taki pakiet graczy, to przypominać się będzie postać nikogo innego a wielkiego analityka, nocami buszującego pomiędzy numerkami PER-36 i po cichu współfinansującego MIT Sloan Sports Conferrence, Donalda Sterlinga.

Tak, Donald Sterling cenił sobie Bledsoe i chciał jeszcze zaczekać, wynika z tego o czym donosi Woj, równocześnie jednak psując wszystkie ustalenia pomiędzy trzema klubami i agentami graczy.

Zataczając koło… Po tym jak Rivers przeszedł do Clippers napisałem w naszym 5-na-5:

“(…) Nie jestem natomiast już taki pewien czy Clippers nadal będą chętni pozbywania się Erica Bledsoe, skoro Rivers pokazał w Bostonie jak nie boi się gry na Rondo i Avery’ego Bradley’a. Kto wie*, może zaoferują mu nawet przedłużenie umowy. To boiskowo najlepsza część tej wymiany – kombinacja Rivers-Paul-Bledsoe. (* – Donald Sterling)”

JA I DONALD STERLING

=

BEST FRIENDS FOREVER.

Podejrzewam, że w sierpniu siedząc tam na mokrych kanapach z kolegą opowiadającym jak po 12-godzinnym tripie obudził się na wysypisku śmieci …w Wietnamie, byłbym bardziej podekscytowany sezonem niż wtedy. Naprawdę (i naprawdę, naprawdę) mogłaby mi wystarczyć myśl o tym jednym combo Paul-Bledsoe, ale używanym dużo, dużo częściej przez Riversa niż u Vinny’ego DelNegro.

Ale co ja tam wiem. Tyle co Sterling?

Dziś wraca koszykówka, moc wrażeń. Będziemy pisać o Bledsoe’ach, Beverley’ach, Bradley’ach, Bazemore’ach i innych rzeczach na B. Takich jak np Boom. Witamy z powrotem, NBA.