[post_list name=”pelicans”]

⌨ zaawansowane statystyki

Charakterystyka:

To był już drugi sezon z rzędu, w którym nie zdobył mistrzostwa NBA. Jego skuteczność zdobywania tytułów spadła już do poziomu 50%… Pelicans nie przereagowali latem na jego bardzo dobrą serię playoffów i nie dali mu nowego kontraktu. Cole rozegra sezon wg opcji kwalifikacyjnej debiutanckiej umowy, bo nie znalazł na rynku interesującej go oferty. Zagrał dla Pelicans 28 spotkań, ale Pellies byli lepsi o 2.9 punktów na 100 posiadań, gdy siedział na ławce. W każdym ze swoich czterech sezonów jego drużyny były lepsze, gdy nie grał. Ale też w każdym z trzech ostatnich sezonów w playoffach, jego drużyny były lepsze, gdy grał. To śmierdzi drugim Derekiem Fisherem, który był trochę podobnym graczem – niewysoką jedynką ze słabymi umiejętnościami kreowania ludzi i przeciętnym atletyzmem, za to z ambitną, gryzącą parkiet obroną i dobrym rzutem za trzy. Cole trafiał jednak 31,3% trójek w ostatnim sezonie – 32,6% w karierze – więc musi poprawić skuteczność za trzy, jeśli chce być kimś innym niż karykaturą „Mistrza Norrisa Cole’a”. Jeśli chce być drugim Derekiem Fisherem…

2014: Nie rozgrywający, nie two-guard, nawet nie off-guard, co …półtora-guard? Cole nie jest klasycznym playmakerem, jest zbyt niski na dwójkę, nie ma wystarczających umiejętności ataku aby być np drugim Sweet Lou Williamsem, ale po dodaniu kilogramów w off-season będzie dalej funkcjonował jako fałszywy playmaker i bardzo dobry, presujący obrońca na 2/3 parkietu. Cole – podobnie jak Chalmers – w agresywnym systemie defensywnym Heat był elitarnym defensorem guardów w pick-and-rollu (Top10 wg Synergy Sports). Ma aktywne ręce i szybkie stopy, by przeszkadzać kozłującym graczom. Musi jednak zrobić szybkie postępy w ataku. W zeszłym sezonie zaliczył regres do 51% przy obręczy i bez Jamesa tych otwartych prześwitów, w których próbował zmieścić swoje floatery-na-hurra, powinien widzieć jeszcze mniej. Nie poprawił też rzutu za trzy z 35,7% w 2012/13 – tylko spadł do poziomu 34,5%. Przed nim kluczowy rok kariery, nowe otwarcie.

2013: Słaby kozłujący, najgorszy obrońca w rotacji, ale w drugim sezonie gry znacząco poprawił rzut i stać go też na zaskakujące wycieczki w pole trzech sekund. Pod koszem Cole trafia tylko 53.6% – lepiej niż w debiutanckim sezonie, ale to jego postęp z 27.6% do 35.0% w skuteczności za trzy sprawił, że zachował swój kwadrans gry w rotacji Miami. Cole ma krótkie ramiona, kozłuje wysoko, brakuje mu wzrostu w kontestowaniu rzutów. Pat Riley wybrał go za charakter i nieustępliwość, dzięki którym jest w Top40 w obronie pick-and-rolli i obronie akcji typu „off-screen”. Cole jest w dolnej piątce asystentów i PER wśród rozgrywających, którzy dostali co najmniej 500 minut. Podobnie jak w przypadku Chalmersa, mógłby mieć niższą pozycję w rotacji, gdyby nie gra w Miami – czyli w tym wypadku byłby poza rotacją.

Gablotka: