[post_list name=”heat”]

⌨ zaawansowane statystyki

Charakterystyka:

Jeśli gra, to gra od dwóch sezonów bardzo dobrze przeciwko rezerwowym NBA. 6-7 lat temu rozpoczął poważną pracę nad grą w post-up i efekty tego widać teraz, gdy jego prawe kolano odmawia posłuszeństwa. Stoudemire został w lutym 2015 puszczony przez New York Knicks. Pozwolono mu odejść z drużyny, której wielką gwiazdą był tylko przez niespełna dwa sezony. STAT podpisał kontrakt z Dallas, gdzie zmieniał Tysona Chandlera i Dirka Nowitzkiego, a w lipcu podpisał minimalną umowę z Miami Heat. Musisz docenić to – nawet jeśli historie o kąpieli w winie są łatwe do obśmiania – że Stoudemire w 124 meczach dwóch ostatnich sezonów był graczem na 19-20 punktów PER-36 (np Bradley Beal 16-17), grającym na fantastycznej skuteczności 55,7% z gry w obu sezonach. Wg Synergy Sports (ilość+jakośc) był nr 1 graczem post-up sezonu 2014/15 – oczywiście większość minut grając przeciwko zmiennikom. W aż 279 tego typu posiadaniach (przeciętnie jedno na 5 minut) zdobywał średnio 1.0 PPP. Ma już nie tylko go-to-move, ale counter-moves. Rzuca półhaki, kończy reverse-layupy po pompkach i od czasu do czasu wciąż jeszcze potrafi zrobić komuś plakat. Lata gry w NBA sprawiły też, że nie jest najgorszym obrońcą na świecie – tylko …jednym z najgorszych. W Miami może stworzyć z D-Wadem klub sympatyków lodu i wina, ale nie chcemy się śmiać. Doceniamy, że Amar’e Carsares Stoudemire mimo nieżywego kolana pracuje nad swoją grą. I że nie wyniósł się do ziemi obiecanej, tylko został w NBA.

2014: W swoim ostatnim roku kontraktu zainkasuje 23.4 mln dolarów i tylko Kobe Bryant w tym sezonie zarobi nieco więcej. Niestety już od kilku lat jego zarobki zupełnie nie oddają wartości na parkiecie. Kontuzje zniszczyły jego karierę, ale w poprzednim sezonie przynajmniej był w miarę zdrowy. Rozegrał 65 meczów, najwięcej od 2010/11, co prawda w ograniczonych minutach (career-low 22.6), ale grał. Nadal był przydatny w pick-and-rollu, w post-up utrzymał się na poziomie z poprzedniego sezonu, kończył dobrze przy obręczy i miał bardzo dobrą skuteczność 55.7% z gry, ale najniższą od debiutanckiego sezonu średnią 19 punktów PER-36. Notuje niezłe cyferki, ale one nie nie mają pozytywnego wpływu na grę drużyny. Słabo podaje, zbiera, nie broni i jego Real Plus-Minus (-5.41) był drugim najgorszym wśród PF, a Knicks z nim na parkiecie byli gorsi 6.2 punktów na 100 posiadań.

2013: Jeden z najlepiej opłacanych zawodników w lidze, były All-Star, który ma poważne problemy z kolanami i w ostatnich dwóch sezonach stracił nie tylko 72 mecze, ale też dużo ze swojej gry. Miniony sezon rozpoczął dopiero w styczniu, wracając po operacji kolana i zdołał rozegrać tylko 29 spotkań. Nie pomogło ograniczanie jego minut, w marcu znowu trafił pod nóż. Natomiast w wakacje przeszedł kolejny zabieg, z powodu którego nie wystąpił w preseason. Jego statystyki PER-36 z ostatniego sezonu wyglądają bardzo dobrze – 21.8 punktów, 57.7% z gry i 7.7 zbiórek. Był efektywny w ataku, nadal dobrze spisywał się w pick-and-rollach (1.27P PP) i poprawił się w post-up (0.92PPP), nad czym pracował ćwicząc z Hakeemem Olajuwonem. Generalnie – przeniósł się bliżej kosza. Ale z nim na parkiecie Knicks byli 2.5 punktów gorsi PER-48 niż gdy siedział na ławce. Podawał jeszcze rzadziej niż wcześniej (3.6%), a zanotował najwyższy od kilku lat wskaźnik strat (13.4%). Do tego jest fatalnym, papierowym obrońcą i bardzo słabo zbiera na bronionej tablicy.

Gablotka: